พสุธาวางนาราภัทรลง เพื่อพักเหนื่อยจากการหนีเอาชีวิตรอดเมื่อสักครู่ เขานั่งเหนื่อยหอบอยู่และเหงื่อที่ไหลท่วมตัวราวกับอาบน้ำมา นาราภัทรรีบใช้มือควานเข้าไปในกระเป๋าเสื้อแจคเก็ตยีนของเธอแล้วหยิบกระดาษทิชชู่ออกมา
" ขออนุญาตินะคะ " นาราภัทรใช้กระดาษทิชชู่ซับเหงื่อที่อยู่บนใบหน้าพสุธา
พสุธาหันมามองด้วยรอยยิ้ม ช่างเป็นยิ้มที่นาราภัทรประทับใจและจะจำไม่ลืม
" ไม่ต้องขออนุญาตหรอก เธออยากทำอะไรบนตัวฉันก็ได้ " พสุธาเอ่ยด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ความเครียดที่เกิดจากการหนีตายเมื่อสักครู่กำลังคลายลงไปเกือบหมด
" คุณดิน เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานยังมาล้อเล่นอีก " นาราภัทรส่งค้อนวงใหญ่ให้พสุธา พสุธาจึงหันไปมองหน้านาราภัทรด้วยแววตาอ่อนโยน
" แล้วเธอเป็นไงบ้างไข่มุก เธอไม่น่าต้องมาตกระกำลำบากเพราะฉันเลย " พสุธาเอ่ยอย่างรู้สึกผิด เพราะคนที่กำลังลอบทำร้ายเขานั้น น่าจะเป็นลูกน้องของไอ้สิน เจ้าของบ่อนคาสิโนคู่แข่งของเข
