“ขอบคุณเฮียกับเจ้ามูมู่มากนะคะ ถ้าไม่ได้เฮียกับเจ้ามูมู่หนูมิคงแย่”
“ช่างมัน มันผ่านไปแล้ว ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิต ไม่ออกไปไหนค่ำ ๆ มืด ๆ ดีที่สุด”
“วันเกิดของน้ำทิพย์ หนูมิเลยต้องไปน่ะค่ะ ถ้าไม่ไปเดี๋ยวน้ำทิพย์จะน้อยใจเอาได้ อีกอย่างหนูมิไม่ได้หนีเที่ยวกลางคืน แบบไปเที่ยวผับหรือสถานที่อโคจรนะคะ แต่ไปบ้านเพื่อนค่ะ”
“บ้านเพื่อนก็เถอะ ถ้าเอาคนไม่ดีเข้ามาในบ้านก็ย่อมที่จะไม่ปลอดภัยกับตัวเองและคนรอบข้าง”
“แล้วตำรวจจะทำยังไงต่อคะเฮีย”
“เฮียก็ไม่รู้เหมือนกัน ปล่อยให้ตำรวจเขาจัดการไป” อัสนีพอจะรู้ว่าเจไดนั้นเป็นลูกคนใหญ่คนโต ส่วนมากตำรวจจะเกรงใจ เขาเองก็ทำอะไรมากไม่ได้ ไม่ได้มีอิทธิพลอะไรมากมายขนาดที่จะไปสั่งตำรวจชั้นผู้ใหญ่ให้จัดการมันได้ เขาคิดว่าอีกไม่นานมันก็คงลอยนวลออกมา จากคุกและทำตัวแย่ ๆ อีก คงเป็นเพราะพ่อแม่ของเจไดที่เลี้ยงลูกมาผิด ๆ ตามใจจนเสียคน
เจไดเหมือนคนที่เข้ามาในชีวิต แ
