“เอาไม่เอาแกก็ต้องเอา ฉันไปจ้างให้น้องที่ร้านไอติมของแกเลิกกับผัวเรียบร้อยแล้ว นี่พอเห็นเงินตาโตยอมเลิกเลยนะแก”
“นั่นยิ่งแล้วใหญ่ ผู้หญิงเห็นแก่เงินแบบนี้ผมไม่เอาทำเมียหรอก ขาอ่อนผมก็จะไม่ได้เห็น”
“หน็อย… แกนี่มันละครจริง ๆ”
“แล้วเจ้านายมาละครกับผมก่อน”
“ขาอ่อนไม่ได้เห็น แต่สาว ๆ ทั้งซอยเห็นจู๋แกกันหมดแล้วใช่ไหม”
“เจ้านายน่ะพูดอะไรลามกแบบนั้น” มันทำเสียงเล็กเสียงน้อยจนอัสนีนึกหมั่นไส้
“แกไม่ลามกเลยเนอะ”
“น้องไหมแก้วมีผัวแล้ว จะมาเป็นเมียผมอีกไม่ได้” เจ้ามูมู่ทำตาเหลือก
“คืนนี้แกต้องเข้าหอแล้วละเพราะฉันดูฤกษ์เอาไว้ให้แล้ว”
“เกลียด”
“ไม่พอใจก็ไปอยู่วัดแล้วกัน”
“เจ้านาย ทำไมทำแบบนี้กับผม” เจ้ามูมู่มองตามร่างสูงของเจ้านายไปจนสุดตา ขามันอ่อนเปลี้ยเพลียแรงไปหมดเมื่อโดนขัดขวางเรื่องความรัก
ใครว่าพวกมนุษย์ชอบคลุมถุงชนลูกเต้ากันล่ะ เขาเป็นหมายังถูกคลุมถุงชนเลย คิดดูสิ!
เจ้ามูมู่นอ
