"ไอ้พี่ทอยมึงเลิกยุ่งกับกูได้ไหม" เบย์ยังคงโวยวายไม่หยุดเมื่อทอยยังคงเกาะแกะไม่ยอมเลิกลา ทุกคนต่างอมยิ้มความพ่อแง่แม่งอนของทั้งคู่ หนุ่มวิศวะรูปหล่อกับหนุ่มเภสัชหน้าใส ก็มีแต่กลุ่มของมารีที่มองด้วยความหมั่นไส้ปนริษยา
"ถ้าจะมึงกู มึงไม่ต้องเรียกกูว่าพี่หรอก" ทอยว่าเสียงขุ่น
"เออ มึงจะมาทำไมวะ ไม่ใช่ค่ายอาสาของพวกวิศวะสักหน่อย...อุ๊บ!!" เสียงของเบย์ขาดห้วงไปเมื่อริมฝีปากอุ่นของทอยประกบกับกลีบปากเรียวของตนเอง ดวงตาเบิกโพลงกว้างด้วยความตกใจ และไม่ใช่แค่เบย์ที่ตกใจ ทุกคนในรถก็ตกใจไม่แพ้กัน
"หน้าแดงอย่างกับตัวเองถูกจูบเสียเอง" ธันน์ว่าคนข้างกายที่นั่งหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ ฟ้าใสถลึงตาใส่แต่ก็ยังอดเขินแทนเบย์ไม่ได้ และหลายๆ คนก็คงรู้สึกไม่ต่างจากเธอ
"เฮ้ยๆ ไอ้ทอย เบาๆ หน่อยมึง มึงจะจูบให้เบย์ตายคาอกมึงไปเลยหรือไง" เสียงเอกรุ่นพี่ของคณะเภสัชปีสามที่เป็นเพื่อนกับทอยเอ่ยปราม ทอยจึงค่อยๆ ปล่อยให
