เช้าวันต่อมา
ตอนนี้ม่านมุกกำลังนั่งรอคนของนักรบมารับเธอยังไม่หายดีด้วยซ้ำแต่ก็ขัดใจอะไรนักรบไม่ได้
"คุณนักรบไม่น่าทำแบบนี้เลยนะคะ คุณม่านมุกยังไม่หายดีเลยด้วยซ้ำ" แม่บ้านสาวเก็บไปพลางบ่นงุบงิบไป
"ช่างเขาเถอะค่ะ ฉันไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาขนาดนั้น" ม่านมุกพูดตัดพ้อ
"....." แม่บ้านสาวถอนหายใจออกมาอย่างแรงโดยไม่พูดอะไรออกมาอีก
จนกระทั่ง...ลูกน้องของนักรบเปิดประตูเข้ามา
"นายให้ผมมารับครับ" ชายหนุ่มชุดดำพูด
"ฉันเสร็จแล้ว ไปกันเถอะ" ม่านมุกลงมาจากเตียงแล้วเดินออกไปจากห้อง ก่อนจะหยุดเดินรอให้ลูกน้องของนักรบเดินนำไปก่อน
ชายหนุ่มชุดดำมาเดินออกมายังลานจอดรถด้านนอก มีจอดรถคันหรูจอดรออยู่โดยมีชายชุดดำนั่งรออยู่ในรถอีกคนนึง
ชายหนุ่มชุดดำเปิดประตูด้านหลังให้กับม่านมุก จากนั้นเธอและแม่บ้านก็พากันเข้าไปด้านใน และชายหนุ่มชุดดำก็รีบวิ่งไปยังฝั่งคนขับอล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
ไม่นานม่านมุกก็มาถึงบ้
