"หลบหน้าฉันทำไม!!" นักรบเดินตามมาคว้าที่แขนของม่านมุกอย่างแรงจนตัวเธอเซไปอยู่ในอกของนักรบ
"โอ้ยย!!อะไรของคุณอีกเนี่ย!" เธอหันไปตวาดเสียงเข้มใส่นักรบ
"ฉันถาม ว่าเธอหลบหน้าฉันทำไม!!" นักรบถามย้ำอีกครั้งเน้นชัดทุกคำพูด
"ฉันเปล่า....ฉันไม่ได้หลบหน้า" ม่านมุกพยายามผลักตัวของนักรบออกแต่ก็ไม่ได้เป็นผลเพราะนักรบตัวใหญ่กว่าเธอและแข็งแรงกว่าเธอมาก
"จะเปล่าได้ยังไง ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเธอตั้งใจจะหลบหน้าฉัน!"
"ก็ฉันบอกว่าเปล่าไง! นี่คุณพูดไม่รู้เรื่องหรือยังไง?" เธอพูดเสียงดังลั่น
"ม่านมุก!!" นักรบขบกรามแน่นมองหน้าของม่านมุกด้วยแววตาดุดัน ราวกับเสือกำลังจ้องจะขย้ำเหยื่ออันโอชะตรงหน้า
ม่านมุกสะบัดแขนอย่างแรงจนหลุดจากพันธะของนักรบแล้วรีบเดินหนีไปทันที
นักรบรีบวิ่งตามไปก่อนจะอุ้มม่านมุกขึ้นพาดบ่าเอาไว้แล้วขึ้นไปบนห้องทันที
ตุบบบ!!
ร่างบางถูกทิ้งลงบนเตียงอย่างแรงแต่ดีที่เตียงนั้นมันอ่อนนิ่มจึงท
