LETICIA VIDA
I slowly regained consciousness with an awful scent lingered on my nose. It smells like medicine that I dislike the most.
Nang dahan-dahan kong inangat ang aking mga talukap, unti-unting luminaw ang paningin ko at ang imahe ng nurse ang una kong nasilayan. Nakita n’yang nagising ako at lumabas s’ya ng kuwarto. Lumipas lang ang ilang sandali, bumalik ‘yong nurse pero kasama na n’ya ang doktor. Mukhang in-examine nila ako at pagkatapos, iniwan nila akong nagiisa sa silid.
Ang daming tanong na bumabagabag sa isip ko kung paano ako napadpad dito pero wala naman akong mapagtanungan.
I couldn’t even contact Willow because I was now wearing a hospital gown.
It looks like I am not in a dream. Buhay pa pala ako.
Kinapa ko tuloy ang aking tagiliran kung saan ako nasaksak. Bah
