“อิงไม่อยากให้พี่ไปเลย”เสียงอาลัยพูดขึ้นพร้อมกับหญิงสาวที่ทำตาละห้อยนั่งมองสามีของเธอที่กำลังเช็คของในกระเป๋าเดินทางของเขาที่เธอพึ่งจัดให้เขาเสร็จเมื่อครู่
“พี่ก็ไม่อยากจากอิงไปเหมือนกัน”เขาหันมายิ้มละมุนให้น้ำอิงก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ
“งั้นก็ไม่ต้องไป…นะๆ นะคะนะ ”น้ำอิงเดินมากอดศิลาจากด้านหลัง
“อิงกำลังทำให้พี่ลำบากใจนะคุณน้ำอิงงง ”ศิลาหันมาพูดเสียงเข้มกับเธอก่อนขมวดคิ้วมองเธอ
“อิงขอโทษค่ะ” หญิงสาวก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด….นั่นสิ! เธอเองก็ลืมไปว่าศิลานั้นทำเพื่อเธอกับลูกอยู่….น้ำอิงเอ่ยขอโทษเขาตอนคิดได้ว่าไม่ควรทำให้เขาไม่สบายใจ
ศิลาเอานิ้วเสยคางเรียวขึ้นให้มองตาของเขา ใบหน้าเข้มเผยยิ้มนิดๆละมุนละไมให้ภรรยาของเขา
“น้ำอิง…พี่รักน้ำอิงนะ ”เขาพูดจบก็พรมจูบเธอที่ริมฝีปากที่เม้มเข้าหากันของน้ำอิงอย่างอ่อนโยน ลิ้นสากควานหาลิ้นบากที่อยู่ในปากที่แสนหอมหวานก่อนจะเลื่อนมือจากคางของเธอไปท
