ใบหน้าดุเข้มตาโปนเพราะไม่ได้นอนมาหลายวัน เขาเพราะเอาแต่เที่ยวตามหาน้ำอิงทั้งวันทั้งคืนไม่ได้พักผ่อนมาจนเกือบเดือน เขาไปในทุกที่ที่ว่าเธอจะไป สืบหาเรื่องของเธอจากคนที่รู้จักของเธอทุกคนแต่ก็ไม่มีใครรู้อะไรเลยซักคน จนเวลาผ่านไปเนิ่นนานแรมเดือนเขาก็แทบจะท้อที่จะตามหาเธอที่เป็นที่รักของเขา...
“ลูกควรพักผ่อนบ้างนะ”ปาวลี ผู้เป็นแม่เดินเข้ามาหาลูกชายในห้องทำงานก่อนจะเปิดไฟให้ห้องที่มืดมนให้สว่างขึ้นเห็นใบหน้าที่ผมซูบของศิลาได้ชัดขึ้นจนเธอใจหาย
“ครับแม่”เขายิ้มให้คนเป็นแม่ก่อนจะหุบยิ้มลงทันที
“แม่ทำของหวานไว้ในครัวศิลาลงไปทานนะเผื่อจะคิดอะไรออก”
“ครับ”
เมื่อแม่ของเขาเดินออกไปเขาก้มมองโทรศัพท์ของน้ำอิงในลิ้นชักก่อนจะหยิบมันขึ้นมาเปิดเครื่องแล้วกดดูข้อมูลภายในช้าๆก่อนจะเผยยิ้มที่แห้งเหี่ยวออกมาจากภายในใจ
“เธออยู่ที่ไหนน้ำอิง”เขาหยิบโทรศัพท์ของเธอที่เขายึดจากน้ำอิงในตอนนั้นขึ้นมาดูก่อนจะมองรูปตั
