ลำปาง.....
“พี่น้ำอิงไม่ต้องทำผมทำเอง”เป็นเวลาเกือบเดือนแล้วที่น้ำอิงพาแม่ของเธอและนนท์มาอยู่ที่บ้านของคุณยายเงินที่เธอได้มาจากการไปเป็นนางบำเรอของศิลา เธอเอามาเปิดร้านอาหารเล็กๆให้แม่ของเธอที่นี่ พวกเธออยู่กันอย่างมีความสุขและพอเพียงไม่ได้ขัดสนอะไรแม้ว่าเธอจะท้องอ่อนๆและต้องใช้เงินเยอะพอสมควรในการดูแลลูกในท้องของเธอก็ตาม
“ไม่เป็นไรนนท์ไปเรียนเถอะ พี่อยากจะออกกำลังกายบ้าง”นนท์ดูดีใจจนออกนอกหน้าเมื่อรู้ว่าน้ำอิงตั้งท้อง เขาช่วยเหลือน้ำอิงทุกอย่างจนเธอแทบไม่ได้ทำอะไรเลย
“ก็ได้ครับ แต่อย่าโหมหนักนักนะครับ เดี๋ยวอันปันหลานของผมจะไม่สบาย”เด็กน้อยพูดก่อนจะเดินเข้ามาลูบท้องของน้ำอิงที่กำลังล้างผักอยู่ในครัวที่ร้านของแม่เธอเบาๆ
“นี่ตั้งชื่อแล้วเหรอ ยังไม่รู้เลยว่าหญิงหรือชายแล้วน้องยังอยู่ในท้องจะไม่สบายได้ยังไงกัน”น้ำอิงพูดพรางหัวเราะกับความใสซื่อของเด็ก
“ไม่รู้หล่ะ ผมตั้งชื่อเด็กผู้หญิงไว้แ
