ตรวนรักสุภาพบุรุษทมิฬ

บทที่ 1.3

ปลายจมูกโด่งคมสันซุกไซ้ที่ซอกคอหอมกรุ่น ริมฝีปากได้รูปดูดดุนผิวเนื้อจนเกิดรอยแดง แม้จะรู้สึกเจ็บแปลบแต่ในขณะเดียวกันเขมรดากลับรู้สึกเสียวซ่าน สติของหล่อนยิ่งกระเจิดกระเจิงตอนที่เรียวลิ้นอุ่นชื้นแตะลงบนแอ่งชีพจร เขมรดาเผลอส่งเสียงครางหวานออกมาอย่างไม่รู้ตัว

และนั่นยิ่งกระตุ้นให้ความปรารถนาของเคิร์กลุกโชน

ริมฝีปากหยักสวยกดจูบและขบเม้มที่ลาดไหล่นวลเนียนในขณะที่เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากเรือนกายของหล่อนอย่างชำนาญ ไม่ถึงนาทีเรือนกายเปลือยเปล่าของหล่อนก็เปิดเผยต่อสายตาคู่คม

เคิร์กกลืนน้ำลายเหนียวหนึบลงคอไปอึกใหญ่ตอนที่เรือนกายขาวผ่องปรากฏอยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะจัดการกับเสื้อผ้าของตน เพียงครู่เดียวเรือนกายของเขาก็เปลือยเปล่า อวดร่างกายสมส่วนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยงามอย่างคนที่ออกกำลังกายอยู่สม่ำเสมอ ในขณะที่สติที่กระเจิดกระเจิงของเขมรดาค่อยๆ กลับมารวมตัวกัน ดวงตากลมโตไหวระริก ใบหน้าของหล่อนแดงซ่านอย่างอับอาย ยกมือทั้งสองข้างขึ้นปิดเนินเนื้อตรงกลางอกเป็นพัลวัน และเลี่ยงการมองใบหน้าของอีกฝ่าย

แต่มีหรือที่เคิร์กจะยอม

แขนเรียวทั้งสองข้างถูกตรึงแนบกับฟูกนุ่มอีกครั้ง จากนั้นริมฝีปากหยักสวยของเคิร์กก็เข้าครอบครองยอดอกสี

หวาน ตวัดปลายลิ้นโลมเลียจนเปียกชุ่ม เขมรดารู้สึกเสียวซ่านไปแทบทั้งร่าง หล่อนอยากผลักไสเขาพอๆ กับที่อยากรั้งร่างสูงให้แนบชิดร่างกายของหล่อนให้มากยิ่งขึ้น ความรู้สึกตีรวนสับสน ในขณะที่หล่อนหยัดกายขึ้นให้คนเหนือร่างปรนเปรอความรู้สึกแปลกใหม่ได้อย่างถนัดถนี่

เคิร์กครางในลำคออย่างพึงพอใจ

เมื่อหล่อนไม่ต่อต้าน เคิร์กจึงยอมปล่อยให้แขนเรียวเป็นอิสระ ริมฝีปากหยักสวยค่อยๆ เคลื่อนลงต่ำ สำรวจเรือนกายงดงามอย่างทั่วถ้วน โดยไม่ลืมที่จะทิ้งร่องรอยสีกุหลาบเอาไว้

เขมรดาสะดุ้งเฮือกตอนที่เรียวลิ้นอุ่นแตะลงบนความอ่อนนุ่มใจกลางร่างกาย มือบางขยุ้มเส้นผมบนศีรษะของชายหนุ่มอย่างต้องการระบายอารมณ์หวามไหวที่ถูกคนเหนือร่างปรนเปรอ ลมหายใจของหล่อนหอบสะท้านตอนที่เขาส่งหล่อนไปถึงฝั่งฝัน

เขมรดาไม่ทันได้โกยอากาศหายใจเข้าปอด เคิร์กก็เคลื่อนตัวขึ้นมาแล้วกดจูบหนักๆ ลงบนเรียวปากของหล่อน

ชายหนุ่มปรนเปรอหล่อนด้วยจูบเร่าร้อน และครั้งนี้สติเพียงน้อยนิดของเขมรดาก็กระเจิดกระเจิงจนยากจะกลับมารวมตัวกันได้อีก เขมรดาปล่อยกายปล่อยใจไปตามแรงอารมณ์ที่ค่อยๆ ไต่ระดับสูงขึ้น เรือนกายของหล่อนบิดเร่ายามที่ถูกมือหนากอบกุมและใช้ปลายนิ้วแข็งแกร่งหยอกล้อที่ยอดอกชูชัน เรียกเสียงหวานครวญครางแทบไม่เป็นภาษาจากเรียวปากสีเชอร์รี่สดที่มีร่องรอยบอบช้ำ และความต้องการที่อัดแน่นใจกลางร่างกายทำให้ความอดทนของชายหนุ่มสิ้นสุดลง

“อื้อ...เจ็บ”

ทันทีที่ความแข็งขืนถูกแทรกเข้ามาแม้จะยังไม่สุดทางรัก แต่เขมรดากลับรู้สึกราวกับว่าร่างกายของหล่อนกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ อารมณ์พริ้งเพริดในห้วงอารมณ์วาบหวามแทบจะสิ้นสุดลงเสียงตรงนั้น มือเล็กยกขึ้นจิกที่ไหล่กว้างก่อนจะออกแรงผลักอย่างสุดกำลัง หากแต่เรือนกายสูงใหญ่กลับไม่แม้แต่จะขยับเขยื้อนอย่างที่ต้องการ

ไม่เลยสักนิด

“อย่าเกร็ง ไม่งั้นคุณจะเจ็บมาก”

“ออกไป ขิมบอกให้ออกไป”

มือเล็กยกขึ้นทุบตีอกแกร่งเป็นพัลวัน น้ำใสๆ ไหลออกจากดวงตาคู่สวย เขมรดาไม่สนใจในสิ่งที่อีกฝ่ายบอก ที่หล่อนต้องการในตอนนี้ก็คือทำอย่างไรก็ได้ให้เขาออกไปจากตัวของหล่อนเสียที

แต่เป็นไปได้ยากเหลือเกิน

เพราะหลังจากนั้นเขมรดาก็ถูกอีกฝ่ายยึดข้อมือทั้งสองข้าง เขากดแขนเรียวลงบนฟูกนุ่มที่เหนือศีรษะของหล่อน แล้วเขาก็ประกาศกร้าว

“ผมบอกคุณแล้วนะ แต่ในเมื่อคุณไม่ฟัง ก็อย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน”

เมื่อคนใต้ร่างดื้อรั้น แรงปรารถนาที่พุ่งสูงบวกกับฤทธิ์ยาทำให้เคิร์กไม่คิดจะรั้งรออีกแล้ว ร่างสูงบดเบียดส่วนแข็งขืนเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มจนสุดทางรัก ทำเอาคนใต้ร่างน้ำตาไหลพรากเพราะปวดแปลบ เขมรดาไม่ทันได้ส่งเสียงหวีดร้องออกมา ริมฝีปากอิ่มก็ถูกชายหนุ่มครอบครอง

“อื้อ”

ปลายลิ้นอุ่นชื้นสอดเข้าไปด้านในโพรงปากนุ่ม กวาดชิมความหวาน กลืนเสียงหวีดร้องของหล่อนจนหมดสิ้น เรือนกายสูงใหญ่บดอัดความร้อนผ่าวเข้าหาร่างกายของเขมรดาด้วยจังหวะเนิบนาบในคราแรก ก่อนจังหวะรักจะเปลี่ยนเป็นดุดันหนักหน่วง มือข้างหนึ่งของเขากอบกุมที่อกอิ่ม เค้นคลึงอย่างต้องการกระตุ้นอารมณ์วาบหวาม ความเจ็บแปลบราวกับร่างกายกำลังจะแหลกละเอียดในตอนแรกของหล่อนค่อยๆ หายไป เหลือเพียงความหวานซาบซ่านเข้ามาแทนที่

เคิร์กครางในลำคออย่างพึงพอใจเมื่อคนใต้ร่างเรียนรู้ที่จะตอบสนองกลับมา ริมฝีปากหยักสวยยังคงคลุกเคล้าที่เรียวปากอิ่มสีเชอร์รี่สดในขณะที่หล่อนเรียนรู้ที่จะตอบสนองในรสจูบของเขา เรียวลิ้นของทั้งคู่ต่างเกี่ยวกระหวัดพัวพัน จังหวะรักหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จนสุดท้ายเคิร์กก็เป็นคนพาทั้งคู่ไปแตะเพดานแห่งความสุขสม

ลมหายใจของทั้งคู่ต่างหอบสะท้าน เม็ดเหงื่อต่างผุดพรายตามกรอบหน้าและลำตัว เขมรดาโกยอากาศหายใจเข้าปอด ลมหายใจของหล่อนเริ่มกลับเข้าสู่สภาะวะปกติพร้อมๆ กับสติที่หลุดลอยไปเพราะความพริ้งเพริดในรสรักที่อีกฝ่ายปรนเปรอกลับคืนมา

“ออกไปนะ”

เขมรดายกมือขึ้นผลักแผ่นอกแกร่งของคนเหนือร่าง แม้ว่าเรือนกายสูงใหญ่แทบจะไม่ขยับเขยื้อน หล่อนก็จะทำ ความเสียใจไหลบ่าท่วมท้นเมื่อสติที่หลุดลอยไปกลับคืนมา หล่อนกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน แม้หล่อนจะขัดขืนในตอนแรก แต่ท้ายสุดหล่อนก็ปล่อยกายปล่อยใจไปกับรสรักที่ถูกอีกฝ่ายปรนเปรอ

ช่างน่าละอายนัก

คิดแบบนั้นน้ำใสๆ ก็ไหลออกจากดวงตาคู่สวย เขมรดากลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ด้วยการใช้ฟันขาวสะอาดขบริมฝีปากล่างของตัวเองเอาไว้ ในขณะที่มือเล็กนั้นยังพยายามผลักไสคนเหนือร่างเป็นพัลวัน

“บอกให้ออกไปไง”

ร่างสูงชะงักงันตอนที่เห็นน้ำใสๆ ไหลออกจากดวงตาคู่สวย ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่แสดงอาการเสียอกเสียใจหลังจากที่ได้นอนกับเขา เขมรดาคือคนแรก เขาอยากจะคิดเหลือเกินว่าอีกฝ่ายกำลังเสแสร้ง หากแต่ในส่วนลึกนั้นกลับคิดไปอีกทาง มันค่อนข้างย้อนแย้งในความรู้สึกของเขา

หล่อนดูเหมือนกำลังเสียใจจริงๆ

ก็แน่ละในเมื่อหล่อนเพิ่งจะสูญเสียพรหมจรรย์ให้กับเขา

บ้าชะมัด

เคิร์กสบถในใจอย่างหงุดหงิด แต่เขาไม่มีเวลาได้จมอยู่กับความคิดตรงนั้นนานนัก เมื่อคนใต้อาณัติเริ่มออกแรงทุบตีเขา ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บมาก รู้สึกแค่แสบๆ คันๆ เท่านั้น แต่นั่นก็สร้างความหงุดหงิดให้เขาไม่น้อยเลย

“หยุดเดี๋ยวนี้”

“ไม่หยุด อยากให้หยุดก็ลุกออกไปสิ”

เขมรดาร้องบอก ร่างเล็กดีดดิ้นทั้งทุบตีคนเหนือร่างอย่างไม่ลดราวาศอก สุดท้ายมือเล็กๆ นั่นก็ถูกมือหนากดแนบลงข้างศีรษะตัวเองอีกครั้ง

“จะหยุดไม่หยุด”

“ไม่”

“ถือว่าผมเตือนคุณแล้วนะ อย่าหาว่าผมใจร้ายก็แล้วกัน”

“ขิมไม่หยุดอื้อ...”

กลีบปากนุ่มที่ดูบอบช้ำถูกครอบครองอีกครั้งเมื่อเขมรดาต่อต้าน เขาบดขยี้เรียวปากของหล่อนอย่างไร้ปราณี แม้จะรู้สึกเจ็บแปลบไม่น้อย หากแต่พอเรียวลิ้นอุ่นที่แทรกเข้ามาเกี่ยวกระหวัดรัดรึงกับลิ้นเล็ก มือหนาที่เค้นคลึงใจกลางอกอย่างปลุกเร้า ความเสียวซ่านก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น

ความร้อนผ่าวที่ยังคงแข็งขืนอยู่ในช่องทางอ่อนนุ่มแม้จะถูกปลดปล่อยออกไปบ้างแล้ว แต่ด้วยฤทธิ์ยาบวกกับอารมณ์ขุ่นที่คนใต้ร่างเอาแต่ผลักไส สัญชาตญาณที่ต้องการเอาชนะมีอยู่เต็มเปี่ยม สะโพกสอบจึงบดอัดเข้าหาช่องทางรักอย่างดุดัน ทว่าแฝงความรัญจวนใจเอาไว้ไม่น้อย ความอ่อนนุ่มที่บีบรัดตัวตนแข็งแกร่งเอาไว้เสียแน่นทำให้ชายหนุ่มครางในลำคอ ไม่ใช่เพราะความปวดแปลบแต่นั่นเป็นเพราะความเสียวซ่านจนแทบจนระเบิดตัวตนของเขาออกมา

เขมรดาแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสะโพกสวยของหล่อนกำลังตอบรับสะโพกสอบของคนเหนือร่างอย่างเร่าร้อน ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับเรียวลิ้นของอีกฝ่ายอย่างไม่ประสา แต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่ทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่ง ความไม่ประสาของหล่อนกำลังจะทำให้เขาระเบิดตัวตนออกมาในเวลาอันรวดเร็ว

และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ

ลมหายใจของทั้งคู่ต่างหอบสะท้านอีกครั้ง และร่างกายของทั้งคู่ก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อราวกับคนที่เพิ่งผ่านการออกกำลังกายมาอย่างหนักหน่วง เขมรดาพยายามโกยอากาศหายใจเข้าปอดให้ได้มากที่สุด เปลือกตาบางใสปิดลง หล่อนจวนเจียนจะหลับอยู่รอมร่อ หากแต่เพียงครู่เดียวดวงตาคู่สวยก็ต้องเบิกโพลง

“เท่านี้ยังไม่พอหรอก”

“...”

“ผมเตือนคุณแล้วนะ”