Chapter 5
1405 Words
Chapter 5
ไม่ยอม
“ไปไหนมา?”
“...” เมื่อฉันได้ยินเสียงทุ้มต่ำของคนที่คุ้นเคย ฉันก็หยุดดิ้นและหยุดชะงักนิ่งทันที
“ฉันถามทำไมไม่ตอบ” เขาถามย้ำอีกครั้ง เมื่อฉันปิดปากเงียบไม่เอ่ยตอบคำถามของเขา
“สนใจด้วยเหรอคะว่าพลอยไปไหนมา” ฉันอดที่จะพูดประชดประชันเขาไม่ได้ เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาทำเรื่องอย่างว่ากับคู่ควงของเขาในห้องทำงานที่สนามแข่งรถ
“อย่ามาต่อปากต่อคำ ถามก็ตอบ!” เขาเอ่ยเสียงเข้มดุ รบเร้าจะเอาคำตอบจากฉันให้ได้
“กลับบ้านค่ะ” ฉันถอนหายใจพรืดใหญ่ ก่อนที่จะเอ่ยตอบเขาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่ายใจ ที่ผ่านมาฉันคงยอมเขามากจนเกินไปสินะ เขาถึงข่มเหงฉันได้แบบนี้
“กลับบ้านงั้นเหรอ? " เขาเอ่ยถามซ้ำด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก และจับร่างบางของฉันให้นอนหงาย ก่อนที่เขาจะทาบทับฉันไว้แน่นเหมือนเดิม จากนั้นเขาก็จ้องตาฉันนิ่ง โดยที่ฉันไม่สามารถเดาได้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
"ค่ะ" ฉันพยักหน้าตอบเขาและหันหน้าไปทางอื่น เพราะฉันไม่อยากมองหน้าคนใจร้ายอย่างเขา
"เธอกลับบ้านของใคร?" เขาจับใบหน้าของฉันให้หันมาสบตากับเขา ก่อนจะเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังระงับอารมณ์โมโหของตัวเอง
"พลอยกลับบ้านคุณตาคุณยายค่ะ ถ้ารู้คำตอบแล้วก็ลุกออกจากตัวพลอยได้แล้ว พลอยหนัก" ฉันขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะผลักหน้าท้องแกร่งของเขาออก และเมื่อเขาเห็นฉันพยายามดันตัวเขาออก เขาก็ยิ่งกดทับร่างของฉันไว้แน่นกว่าเดิม
"หึ! แล้วเธอมีโทรศัพท์เอาไว้ทำไม เธอไม่เห็นหรือไงว่าฉันโทรหาเธอเป็นสิบๆ สาย ทำไมเธอไม่รับโทรศัพท์ฉัน และเธอกล้ามากนะ ที่กล้าปิดมือถือหนีฉันแบบนี้" เขาเริ่มเอ่ยเสียงดังและแสดงสีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
“พลอยไม่ได้ยินค่ะ พอรู้ตัวอีกทีโทรศัพท์ก็แบตหมดแล้ว” ฉันตอบปัดๆ ไป ก่อนที่ฉันจะผลักร่างแกร่งออกจากตัวฉันอีกครั้ง
“เธอไม่ได้ยินหรือเธอไม่อยากรับโทรศัพท์ของฉันกันแน่” เขาแสยะยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ ก่อนจะจ้องตาฉันเขม็งอย่างเอาเรื่อง
“...” ฉันเงียบและจ้องตาเขานิ่งๆ เช่นกัน เขาทำเหมือนหึง เขาทำเหมือนหวงฉัน ทั้งที่เขาก็ไม่ได้รักฉัน เขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกันแน่
“...”
“พลอยอยากหยุดแล้วค่ะพี่โย” ฉันเอ่ยบอกเขาเสียงสั่น ก่อนจะมองเขาด้วยแววตาสั่นไหว พอเอาเข้าจริงๆ ฉันก็รู้สึกใจหวิวๆ เหมือนกันที่จะต้องออกไปจากชีวิตเขา
“อยากหยุดอะไรของเธอ” เขาขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะเอ่ยถามฉันด้วยแววตาสงสัย
“พลอยอยากหยุดความสัมพันธ์บ้าๆ นี่สักที พลอยไม่อยากเป็นเด็กของพี่อีกต่อไปแล้ว...พลอยเจ็บ...เจ็บที่เห็นพี่ควงใครต่อใครนอกจากพลอย”
“ก็ไหนตอนแรกเธอบอกชอบฉัน ก็ไหนเธอบอกกับฉันเองว่าเธอรับได้ที่ฉันควงผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอ” เขาเอ่ยน้ำเสียงเย็นยะเยือกและจ้องตาฉันนิ่งๆ
ใช่ค่ะ ฉันเอ่ยบอกชอบเขา ตอนที่ฉันดึงเขาเข้ามาจูบที่คลับ ในค่ำคืนที่ฉันได้ตกเป็นของเขา และยอมเป็นเด็กของเขา ทั้งที่ก็รู้ว่าเขาควงผู้หญิงคนอื่นไม่ซ้ำหน้า เพียงเพราะความคิดบ้าๆ ที่ฉันอยากได้ความรักจากเขา
“ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกันแล้วค่ะพี่โย เพราะตอนนั้นพลอยคิดว่า พลอยอาจจะทำให้พี่หันมารักพลอยได้บ้าง และหยุดอยู่ที่พลอยเพียงคนเดียว แต่ตอนนี้พลอยรู้แล้วว่า พลอยไม่สามารถหยุดผู้ชายอย่างพี่ได้ เพราะพี่ไม่ได้รักพลอยเลยสักนิด”
“เธอคิดว่าเข้ามาในชีวิตของฉันแล้ว เธอจะก้าวออกไปได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ ฮะ!” เขาเอ่ยน้ำเสียงดังลั่น ก่อนก้มลงจูบปากของฉันอย่างหนักหน่วงเหมือนต้องการสั่งสอน เขาใช้ลิ้นร้อนชอนไชทั่วโพรงปากของฉัน ก่อนจะกัดที่ริมฝีปากของฉันอย่างแรง
“อื้อ เอ็บ” เขาถอนริมฝีปากออก และหยัดตัวลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของเขาออกอย่างรวดเร็ว และโยนทิ้งไว้ข้างเตียงอย่างไม่ไยดี ก่อนจะหันมาถกกระโปรงของฉันออกอย่างแรง จนพ้นขาเรียวภายในพริบตาเดียว
แควก! เขากระชากเสื้อสายเดี่ยวและบราของฉันอย่างแรง จนขาดติดมือเขาจนไม่เหลือชิ้นดี
“โอ๊ย! เจ็บนะ ปล่อยพลอยนะพี่โย อย่าทำแบบนี้กับพลอย พลอยจะไม่ยอมพี่อีกต่อไปแล้ว” ฉันพยายามผลักร่างแกร่งออกอย่างแรง เพราะจากนี้ต่อไปฉันจะไม่ยอมเขาอีกต่อไปแล้ว และเมื่อฉันยิ่งดิ้นเขายิ่งทำรุนแรงกับฉันมากขึ้น เขากระชากแพนตี้ตัวจิ๋วออกอย่างแรงจนมันขาดติดมือของเขา เขาใช้มือสากจับขาเรียวของฉันแยกออก และเอาขาเรียวเกี่ยวไว้ที่เอวสอบของเขา ก่อนที่เขาจะรูดท่อนเอ็นขึ้นลงสองสามครั้ง
กึด!
“อึก! เจ็บ” ฉันดีดดิ้นด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาดันท่อนเอ็นเข้ามาในร่องแคบของฉันอย่างแรง โดยที่ยังไม่มีน้ำเบิกทางเลยแม้แต่น้อย
“เธอจะยอมหรือไม่ยอมมันก็เรื่องของเธอ แต่ถ้าฉันจะเอา เธอก็ไม่มีสิทธิ์มาห้าม” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า และขยับเอวสอบเข้าออกเนิบนาบ ก่อนจะกระแทกกระทั้นลำแกร่งเข้าร่องคับแคบด้วยจังหวะรัวเร็ว
"อ๊ะ!" ฉันยกมือบางปิดที่ริมฝีปากอวบอิ่มของตัวเองไว้ เพื่อไม่ให้เปล่งเสียงครางออกมา
"อยากครางก็คราง เธอจะกลั้นเสียงครางไว้เพื่ออะไร ฉันรู้ว่าเธอชอบสัมผัสของฉัน" มือสากจับมือของฉันออก ก่อนจะจับข้อมือของฉันทั้งสองข้าง ด้วยมือข้างเดียวชูไว้เหนือศีรษะ และกระแทกลำแกร่งเข้าร่องคับแคบอย่างบ้าคลั่ง
“อ๊ะ อ๊ะ อ่าห์ อื้ออออ” ฉันครางออกมาเสียงดัง เมื่อทนความเสียวซ่านที่เขาปรนเปรอให้ไม่ไหว
“ซี้ดดด โคตรแน่นเลยว่ะพลอย เอากี่ทีก็มัน” เขาพ่นคำหยาบคายออกมา ก่อนที่เขาจะก้มดูดปทุมถันของฉันอย่างมูมมามราวกับเด็กทารก
“อื้อออ จะ...เจ็บ อย่ากัด” ฉันส่ายหน้าไปมา เมื่อเขากัดเม็ดถันปทุมงามของฉันอย่างแรง
“โคตรเสียวเลยว่ะพลอย ซี้ดด” เขาปล่อยมือบางของฉันให้เป็นอิสระ และใช้มือสากจับขาเรียวของฉันยกขึ้นพาดบ่าแกร่ง ก่อนที่จะเอามือสากจับสะโพกมนของฉันไว้แน่น และบดขยี้ลำแกร่งเข้าร่องแคบ ก่อนที่จะหมุนลำแกร่งควงเป็นวงสว่าน
“ อื้อออ สะ...เสียววว ไม่ไหวแล้วว” เขาก้มจูบบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของฉันอย่างหนักหน่วง และขยับเอวสอบด้วยจังหวะถี่ยิบ จากนั้นร่องรักของฉันก็ตอดรัดลำแกร่งอย่างแรง เขากระแทกลำแกร่งเข้าร่องแคบได้ไม่นาน ฉันและเขาก็ปลดปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมกัน
“อืมมม / อ่าาา”
เมื่อฉันและเขาแตะขอบสวรรค์พร้อมกัน ฉันนอนเหนื่อยหอบหมดแรง และเขาก็ถอนลำแกร่งออกจากร่องแคบของฉัน ก่อนที่เขาจะเช็ดทำความสะอาดให้ฉัน และดึงร่างบางของฉันเข้ามากอดไว้แน่น จนกระทั่งฉันเผลอหลับไป
ฉันรู้สึกตัวตื่นเมื่อร่างแกร่งขยับออกจากตัวฉันและเดินเข้าห้องน้ำไป สักพักฉันได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำ ฉันจึงแกล้งนอนหลับต่ออีกครั้ง
จากนั้นเขาหย่อนกายลงนั่งบนเตียง ก่อนที่ฉันจะรู้สึกว่าลมหายใจร้อนๆ เป่ารดบริเวณกกหูของฉัน ก่อนจะได้ยินเขาเอ่ยกระซิบที่กกหูของฉันด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“อย่าคิดที่จะออกไปจากชีวิตของฉันง่ายๆ ถ้าฉันไม่อนุญาตให้เธอออกไปจากชีวิตฉัน เธอก็ไม่มีสิทธิ์จะไปไหนทั้งนั้น ฟอด!”
- Writer
