@หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
ใกล้ถึงช่วงสอบปลายภาคชมจันทร์มีติวสอบหลังเลิกเรียน มีคนที่เป็นหัวกะทิภายในห้องอาสาติวให้เพื่อน
บางคนก็อยู่รอติว บางคนก็เลือกที่จะกลับบ้าน แต่สำหรับชมจันทร์ที่ไม่ได้มั่นใจตัวเองมากนักเลือกอยู่ติวต่อ
ส่งข้อความหาคุณหรั่ง ไม่นานฝ่ายนั้นโทรกลับมา
"จ้ะคุณหรั่ง วันนี้ชมกลับช้าหน่อยนะจ๊ะ มีติวสอบปลายภาคจ้ะ"
(ครับ เสร็จตอนไหนโทรมานะครับเดี๋ยวผมไปรับ)
"เดี๋ยวชมกลับกับเพื่อนก็ได้จ้ะ แต่บอกผู้การให้หน่อยนะจ๊ะว่าชมกลับช้า"
(ได้ครับ)
วางสายจากชมจันทร์ หรั่งบอกกับคนที่นั่งเบาะหลัง เขากำลังจะพาผู้การสันต์กลับ
"คุณชมมีติวสอบปลายภาคต่อครับ เสร็จแล้วจะให้เพื่อนมาส่ง"
"เพื่อนคนไหน"
"ผมลืมถามครับ"
ผู้การสันต์ถอนหายใจแรง แล้วเมินหน้าไปทางอื่น มันก็ไม่ถาม ไม่รอบคอบขนาดนี้ทำงานกับเขามาตั้งนานได้ยังไง ไล่ออกดีไหม
"ให้ผมโทรกลับไปถามไหมครับ"
"ไม่ต้อง" เอ่ยแล้วหลับตาลงพักสายตา กระท
