@หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
"ผู้การครับ" ลูกน้องหนุ่มเดินดุ่มๆ กลับเข้าบ้านไปทางห้องกินข้าวที่มีผู้การสันต์นั่งหัวโต๊ะ ซ้ายมือมีผู้หญิงชื่อราตรีนั่งอยู่ด้วย
"ว่า?" คนที่กำลังนั่งจิบกาแฟยามเช้า ดูข้อมูลความเคลื่อนไหวในหน้าจอมือถือไปด้วย เลิกคิ้วให้ลูกน้องทั้งที่สายตายังไม่ละออกไปไหน
ฝ่ายนั้นเม้มปาก แล้วคิดว่าจะเล่าไม่เล่าดี
"เรียกแล้วก็เล่า" ปิดมือถือลงแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ขัดจังหวะเขากินมื้อเช้าแล้วยังต้องคิดอะไรอีก
"ผะ..ผู้กองสิงห์มาขอพบครับ"
ผู้การสันต์หลุบตามองหน้าราตรีทันที ไม่คิดว่าเพียงอาทิตย์เดียวผู้กองสิงห์ก็ตามเจอซะแล้ว
"ไปเชิญเข้ามา"
"ผู้การจ๊ะ" ราตรีรู้สึกใจไม่ดี เธอกลัว
"ไม่ไว้ใจฉันเหรอ" อมยิ้มนิดๆ ให้ราตรี
หญิงสาวเม้มปาก ไม่ใช่เธอไม่ไว้ใจผู้การสันต์ แต่เธอกลัวผู้กองสิงห์ไม่ยอม จนทำให้เธอแท้งเหมือนที่เขาตั้งใจ เธอจะทำยังไงดี
"เชื่อใจฉัน"
ราตรีมองสบตากับอีกฝ่ายนิ่ง ก่อนจะพยั
