@18.00น.
"อื้อ..." ชมจันทร์เบ้หน้า ปวดร้าวไปทั้งตัวเมื่อขยับ เธอหิวน้ำมากเพราะร้องจนเสียงแหบเสียงแห้ง
ไม่รู้ว่าเขาทำนานขนาดไหน เพราะเธอสลบไปก่อน ตื่นมาอีกทีไม่เจอหน้าเขาแล้ว
ค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นอยู่นาน ในที่สุดมันก็สำเร็จ
วางเท้าเรียวแตะลงที่พื้นเพื่อจะเดินไปยังตู้เย็น ทว่าความปวดร้าวกลับวิ่งเข้าใส่น้องสาวทำให้ร่างบางฟุบลงไป
"โอ๊ย!" สะโพกสวยกระแทกเข้ากับพื้นห้องอย่างจัง เจ็บปวดจนเบ้หน้า นั่งกอดเข่าตัวเองสะอื้นไห้ด้วยความท้อแท้ใจ
แกร๊ก..
ใบหน้าเปื้อนน้ำตาค่อยๆ หันไปมองทางประตู ก็พบว่าเป็นผู้การสันต์
เบนหน้าหนีไปอีกทาง ไม่อยากมองเขา เธอเกลียดเขามาก
"ทำไมลงไปนั่งตรงนั้น" ผู้การสันต์ขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ก้าวเข้ามาในห้องนอนก่อนจะปิดประตูลงตามหลัง
ช้อนร่างเปลือยที่ไม่มีอะไรห่อหุ้มกลับขึ้นไปวางบนเตียงนอน สัมผัสได้ว่าชมจันทร์ตัวร้อนมาก
หญิงสาวไม่ตอบ และไม่อยากคุยกับเขา
อย่า
