@วันต่อมา
"กลับบ้านเลยนะครับผู้การ"
หรั่งทำหน้าที่เป็นพลขับพาเจ้านายกลับบ้านทุกครั้งถามเพื่อให้แน่ใจ วันนี้ไม่มีงานที่ไหนต่อ แต่เกิดผู้การสันต์อยากไปไหนขึ้นมา
"ไปบ้านแม่กูก่อน"
"ครับ" หรั่งตอบรับแล้วขับรถไปยังบ้านของคุณหญิงกับคุณท่าน
ผู้การสันต์อาศัยช่วงเวลานี้พักสายตา เพราะกลางคืนนอนไม่ค่อยหลับ มาล้าเอาเต็มทีก็หลังเลิกงาน
ขายาวก้าวลงจากรถเมื่อมาถึงบ้านแม่ ก็มีแม่บ้านรีบวิ่งมาต้อนรับ
"ผู้การมาค่าาาาา"
ร่างสูงมองหน้าแม่บ้านคนนั้นด้วยความแปลกใจ
"ทำไมต้องตะโกน" หากเป็นแม่บ้านที่บ้านเขาต้องโดนตักเตือนอย่างแน่นอน
"แฮ่...ขอโทษค่า" ไม่ตะโกนได้ไง ก็คุณหญิงบอกเอาไว้ หากใครพบเห็นผู้การสันต์มาบ้านต้องรีบตะโกนดังๆ ให้คนในบ้านรับรู้
"แม่อยู่ไหน"
"ในครัวค่ะ เดี๋ยวไปตามให้นะคะ"
ผู้การสันต์พยักพเยิดหน้าก่อนจะเดินไปทางห้องนั่งเล่นของบ้าน ขายาวหยุดชะงักแล้วมองขึ้นไปยังชั้นสอง
เปลี่ยนทิศทางเ
