ตื้ด ตื้ด
(ฮัลโหลอัญชัน ฉันว่าจะโทรหาแกพอดี)
"พลอยลาอาจารย์ให้ฉันหน่อยนะ "
(อ้าวทำไมละ)
"คือฉันรถมอไซค์ล้มหนะ"
(แล้วเป็นไรมากไหม ไปหาหมอรึยัง)
"อืม หาแล้วไม่เป็นไรมากหรอก จดเลคเชอร์ไว้ให้ฉันด้วย"
(OK ได้ๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะหายไวๆล่ะ)
"ขอบใจแกมาก"
ติ้ด
เมื่อคุยกันเสร็จเธอก็วางจากเพื่อน
"พี่ภูมินทร์ค่ะ คือ...หนูง่วง"
เมื่อยาออกฤทธิ์ คนตัวเล็กก็รู้สึกง่วง จึงบอกเขาอีกครั้ง เขารีบอุ้มเธอไปบนห้องก่อนเปิดแอร์ให้ เธอหลับไปแล้วส่วนเขายังเช็กงานบนหน้าจออยู่ จนเมื่อเสร็จเขาก็นอนลงข้างๆและหลับตามเธอไป จนเมื่อบ่ายเขาต้องพาเธอไปล้างแผล
"อัญชัน ตื่นได้แล้ว"
เมื่อได้ยินเสียงเรียก เธอค่อยๆลืมตาตื่น
"ปลุกทำไมคะยังง่วงอยู่เลย"
แล้วเธอก็พลิกตัวไปอีกทาง แต่ไม่ยอมลุก
"ไปล้างแผลเดี๋ยวมันติดเชื้อ ลุกเดี๋ยวนี้เลย"
เมื่อได้ยินเขาทำเสียงดุ เธอก็ค่อยๆลุกนั่งช้าๆ
พร้อมทำหน้างอ
"ทำไมชอบดุ"
เธอยกมือท
