06 แทง
947 Words
หลายวันจากนั้น
ทุกอย่างดูปกติแต่ชมพูพิ้งค์ยื่นข้อต่อรองว่าจะมาทำงานที่ร้านช่วงเย็นตามเวลาว่างหรือเสาร์อาทิตย์เท่านั้น
"พอยังถุงสุดท้าย" เหลือมหยิบถุงเลือดเพื่อเติมเข้าสายยางต่อเข้าสู่ร่างกายของยักษ์ "มึงไม่แดกให้จบๆ วะ"
"ของหายากกูก็อยากซึมซับความรู้สึก"
"ก็จริง ยุคสมัยนี้จะหาผู้หญิงบริสุทธิ์ยากกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีก กว่ากูจะไปซื้อมาได้"
"แล้วไอ้แชมป์ไปไหน"
"มันก็ไปทดสอบวิทยาศาสตร์ตามอารมณ์มัน"
แชมป์ยังคงชอบการทดลอง เขามักจะปลีกวิเวกลำพังบ่อยเสมอ เหลือมนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์มือถือ ส่วนยักษ์นอนลงที่เก้าอี้ยาวพลางหลับตาพักผ่อน ณ. ชั้นสอง ส่วนชั้นล่างมีพนักงานประจำคอยดูแลเปิดร้านเบเกอรีให้
"สองร้อยยี่สิบบาทครับ"
"ไม่ต้องทอนนะ"
"ทิปเหรอครับดีจัง"
"ครับ"
ผู้ชายหลากหลายเพศทางเลือกเมื่อเห็นอาร์มก็ชอบพอ หลายคนมักเวียนเข้ามาจีบอีกทั้งคอยให้ทิปกับการบริการดีเสมอ
กริ๊ง
"สวัสดีครับ" อาร์มกล่าวทักผู้ชายที่เดินผ่านประตูเข้ามาปรากฏว่าเป็นแชมป์
"ร้านคนเยอะดี"
"ก็ต้องเยอะสิเพราะอาร์มมี่คนนี้บริการดีสุด"
"ทายาหน่อยไหม"
อาร์มทำหน้างุนงงจ้องมองผู้ชายสูงโปร่งตรงหน้า รสนิยมดูดีแต่กลับไม่ยิ้มแย้มแจ่มใสให้สบายตา
"ทายาอะไรของพี่" เสียงแหลมถาม
"แก้คัน"
"..."
พูดจบแชมป์ก็เดินผ่านไป อาร์มรับรู้ได้ทันทีว่าโดนยียวนกวนประสาท เริ่มทำปากขมุบขมิบด่าตามหลัง กระทั่งถึงเวลาเลิกงาน พนักงานทุกคนก็แยกย้ายกลับบ้านรวมทั้งเพื่อนของยักษ์ด้วย
ห้องนอน
ดีไซน์เรียบหรูแต่ภายในเป็นสีเทาให้ความอุ่น ชายตัวสูงกำยำเปลี่ยนเสื้อผ้าหลังจากชำระร่างกาย เขาจ้องมองตัวเองที่สะท้อนกระจกแต่ดันสะดุดตากับ บาดแผล
หอพักสิริ
"ซื้อกระเป๋าวันนี้เเถมฟรี!! ทิชชู่ค่ะ เวลาเมาแล้วอ้วกควักมาเช็ดได้ กระเป๋าเราใหม่มากแม้จะมือสอง" ฉันกำลังไลฟ์ขายของ "น้องฟ้ารับสี่ใบนะคะมีแบบขอผ่อน"
ดีใจที่ขายได้เนื่องจากเศรษฐกิจแบบนี้ไลฟ์สดมาเป็นชั่วโมงเพิ่งจะมีคนสนใจ
"มีค่ะน้องฟ้าระบบผ่อน..ขอผ่อนวันละสิบบาทได้ไหมคะ" เมื่ออ่านคอมเมนต์เท่านั้นแหละ "วันละสิบบาท กระเป๋าใบละห้าพัน กว่าจะผ่อนครบสี่ใบพี่ไม่ต้องตายแล้วเกิดใหม่เหรอคะ"
'แม่ค้าวีนจัง'
'ปากเสีย'
'ลูกค้าคือพระเจ้า'
'หน้าตาดีคงคิดว่าเป็นเน็ตไอดอลจะพูดจายังไงก็ได้สินะแย่มาก'
ติก'
"โอ๊ยยย! เน็ตไอดอลไม่ต้องแดกข้าวแดกน้ำหรือไงกระเป๋าใบห้าพันผ่อนวันสิบบาท"
ว้ายยย!!
หงุดหงิดจนไม่ทันสังเกตว่ามีใครอยู่ในห้องด้วยหลังจากปิดไลฟ์ ใช่แล้ว..มนุษย์ที่ไหนจะไม่เข้ามาทางประตูล่ะ
"พี่ยักษ์ถือวิสาสะเข้าห้องหนูอีกแล้วนะ! เดินขึ้นบันไดดีๆ ไม่เป็นหรือไง พี่ก็มีขานี่"
"ก็ได้ยินเธอด่าเสียงแจ้ว เลยโดดเข้ามาทางหน้าต่างดีกว่า"
"มีอะไรคะถ้าจะมาขู่อีกล่ะก็..ช่วยกลับไปเลยวันนี้หนูอารมณ์ไม่ดีขายของก็ไม่ได้"
ฉันวางโทรศัพท์มือถือเอาไว้บนโต๊ะพร้อมกับลากเก้าอี้มานั่งจ้องมองผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้ายิ่งใกล้ยิ่งหล่อเหลาเอาการ
"ใส่ชุดนอนไลฟ์สดเนี่ยนะ อ่อย?" ผมจ้องมองเรือนร่างบางขาวสวมใส่สายเดี่ยวผ้านิ่มเดรสสั้นสีน้ำเงินเข้ม
"เพิ่งอาบน้ำเสร็จค่ะแล้วอีกอย่างไลฟ์โชว์แค่หน้ากับกระเป๋า ว่าแต่พี่มาหาหนูมีอะไร"
"ฉันคิดไม่ตกกับเรื่องบาดแผลที่เธอทิ้งเอาไว้ ปกติฉันจะรักษาทุกบาดแผลเองได้เพียงไม่กี่วิ แต่ครั้งนี้ทำเท่าไหร่ก็ไม่หายแม้ตอนกลายร่าง"
ฟุบ
"เตียงแข็งมากนอนหลังไม่หักหรือไง" ผมซัดตัวนอนลงมองข้าวของเครื่องใช้ราคาถูกบ่งบอกสถานะชัดเจน "จนสินะ"
"ไอ้พี่ยักษ์! อย่ากวนอารมณ์หนูนะ มีอะไรพี่ก็พูดมาเถอะหนูจะได้ขายอย่างอื่นต่อ ค่าเช่าห้องก็ใกล้เข้ามาแล้วเนี่ย"
"ที่จริงต้องการให้เธอช่วยบางอย่าง"
"ช่วยอะไรคะ?"
มีดพกสั้นถูกหยิบออกจากกระเป๋ากางเกงสแลกสีดำ ยักษ์ยืนขึ้นตรงดิ่งไปหาตัวเล็กที่นั่งก่อนจะยัดใส่มือเธอ
"ช่วยแทงฉันที"
"ฮะ!?"
"เธอเอามีดนี้แทงที่ท้องของฉัน"
พรึ่บ
เสื้อสีดำที่สวมใส่ถูกถอดออก ทันใดดวงตากลมโตก็ลุกวาวเมื่อเห็นซิกซ์แพ็กเกรดพรีเมียมเป็นลอน หุ่นล่ำกล้ามแน่นช่างน่าหลงใหล
ยักษ์เดินถอยหลังเพื่อให้สาวน้อยลุกขึ้นยืนใช้พื้นที่ในการปะทะ เขาสูดลมหายใจจนกล้ามขยับเขยื้อน
"น..หนูไม่ทำหรอกค่ะ!! พี่จะบ้าเหรอ จู่ๆ มาบอกให้หนูแทงพี่เนี่ยนะ อีกอย่างมันเป็นการก่ออาชญากรรม เผลอๆ ถึงฆาตกรรมเลย" ฉันรีบโต้เถียงแม้มือจะถือมีดไว้แน่นแต่ก็ยังสั่น
"ถ้าเธอยอมทำฉันจะจ่ายให้หนึ่งหมื่น"
"อะไรนะคะ.."
"หนึ่งหมื่นบาท"
"แปลว่าแทงสิบครั้งได้หนึ่งแสน"
หมั๊บ
"เดี๋ยวก่อน!! ใจเย็นสิยัยบ้า"
มือหนาคว้าแขนเล็กไว้ทันเมื่อชมพูพิ้งค์พุ่งมีดเข้าใส่ทันทีหลังคำนวณจำนวนรายได้
"สติเธอปกติดีหรือเปล่าเนี่ย..เมื่อกี้ยังทำท่ากลัวจนตัวสั่นแต่นี่พุ่งมาจนไม่เว้นเวลาให้ฉันทำใจบ้างสักนิด!!"
- Writer
