“ระวังคำพูดของคุณด้วย ภรรยาของผมไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณหรือใครจะแตะต้องได้” เขาเอ่ยเสียงเย็น แววตาขุ่นมัวฟ้องชัดว่าไม่พอใจ
“ฮึ! คุณพูดเต็มปากเต็มคำเลยนะคะว่าแม่นั่นเป็นเมีย ลืมไปแล้วเหรอคะว่ามิดาเองก็เป็นเมียคุณคนหนึ่งเหมือนกัน”
ดนุวัศขมวดคิ้วแน่น ชักสีหน้าพลางเค้นเสียงถามลอดไรฟันว่า
“คุณพูดบ้าอะไร!?”
“ก็พูดถึงคืนนั้นของเราไงคะ”
รมิดาลอยหน้ายั่ว แล้วยื่นหน้าเขามากระซิบเกือบชิดมุมปากเขา ทำเอาดนุวัศรังเกียจจนแทบผละหนีไม่ทัน สีหน้าอึมครึมมืดมนเมื่อหวนนึกถึงตอนที่ตื่นขึ้นมาพบรมิดานอนเปลือยเปล่าอยู่ข้างกาย เขาไม่รู้ว่าตัวเองมาลงเอยที่โรงแรมกับหล่อนได้อย่างไร รู้แต่ว่านั่งดื่มย้อมใจอยู่ที่บาร์ให้คลายความคิดถึงที่มีต่อโปรดปรีดาบ้าง แต่ยิ่งดื่มก็ยิ่งคิดถึงจนเขาเมาไม่รู้เรื่อง ภาพล้มไปตอนไหนก็จำไม่ได้
“อย่ามามั่ว ผมกับคุณไม่เคยมีอะไรกัน” เขาย้ำชัดเสียงหนักแน่น
“คุณจะพูดยังไงก็ได้ แต่คุณเปลี่
