“โปรดรู้สึกว่ามันเร็วเกินไปค่ะ” หญิงสาวหลุบตาไม่สบตาเขา ยังปรับตัวปรับใจยอมรับการเปลี่ยนแปลงของเขาไม่ทัน “โปรดตั้งใจจะกลับมาสืบหาความจริงเรื่องเปรมเป็นหลัก เรื่องอื่นๆ ยังไม่ได้คิด บางทีถ้าทุกอย่างคลี่คลายแล้ว เราอาจจะหย่ากันก็ได้ แล้วพี่จะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกันคะ” รังแต่จะยิ่งสร้างความผูกพันโดยไม่จำเป็นเปล่าๆ
ดนุวัศกุมมือบางกระชับมั่น ไม่โกรธที่โปรดปรีดาปฏิเสธความหวังเขาอ้อมๆ รู้ดีว่าผิด รู้ดีว่าทำร้ายหัวใจเธอหนักหนาสาหัสแค่ไหน ยังเหยียบย่ำความรักของเธอราวกับขยะไร้ค่า ไม่กล้าคิดเลยว่าโปรดปรีดาจะเข็ดขยาดหวาดกลัวจนหมดรักเขาไปแล้วรึเปล่า
แต่เขาอยากจะขอโอกาสอีกสักครั้ง...
“ฉันรู้ดีว่าสิ่งที่เคยทำกับเธอเอาไว้ ทำให้ฉันไม่มีสิทธิ์ขอร้องอะไรเธอทั้งนั้น มันคงทุเรศและหน้าด้านมากที่ฉันยังกล้าขอโอกาสจากเธอ แต่ฉันไม่อยากเสียใจทีหลัง ฉันขอเป็นคนเห็นแก่ตัวครั้งสุดท้ายได้มั้ย ขอโอกาสให้เราได้เรียนรู
