“ดอมเองก็รู้เรื่องนี้แล้ว เขาพร้อมจะรับผิดชอบลูกของเรา แต่ติดอยู่ตรงที่เขายังไม่ได้หย่ากับเธอเท่านั้นแหละ”
โปรดปรีดากระตุกยิ้ม คิดแล้วขำ นี่รมิดากำลังจะขอสามีจากเธอใช่ไหม?
“แล้วไงคะ?” เธอยักไหล่พลางย้อนถามกลับ
รมิดาชักสีหน้า แผดเสียงใส่คนที่แกล้งทำไม่รู้ร้อนรู้หนาวว่า
“เธอก็ควรจะหย่ากับเขาน่ะสิถามได้ เพื่อเห็นแก่หัวอกลูกผู้หญิงด้วยกัน รวมถึงเด็กตาดำๆ คนหนึ่งที่กำลังจะเกิดมาด้วย”
โปรดปรีดาเลิกคิ้ว หัวเราะเสียดสี เผชิญหน้ากับดนุวัศ เธออาจอ่อนแอเพราะรักเขามาก แต่กับคนอื่นโดยเฉพาะผู้หญิงหน้าด้านอย่างรมิดา เธอไม่มีวันอ่อนข้อให้เด็ดขาด
“ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะคะ ทีตอนที่คุณมายุ่งกับสามีของฉัน ไม่เห็นคุณจะคิดถึงหัวอกผู้หญิงด้วยกันเลย”
รมิดาแทบจะร้องกรี๊ดจนคอแตก คิดไม่ถึงว่าเมียดนุวัศจะรับมือยากกว่าที่คิด หล่อนคิดว่าถ้าเดินมาประกาศตัวต่อหน้าโปรดปรีดาละก็ หัวอกคนเป็นเมียคงทนรับไม่ได้ที่ผ
