สองเดือนถัดมา
"หนูไปเรียนก่อนนะยาย มีอะไรก็เรียกพวกพี่ๆ เขาที่หน้าบ้านก็ได้นะ ข้าวหนูเตรียมไว้ให้ยายแล้วนะ ถ้ายายหิวก็ไปนั่งกิน ส่วนยาก็อยู่ในซองหนูเตรียมยาที่ยายต้องกินใส่ซองไว้ให้แล้ว ยายแกะเอามากินได้เลยหมดซองนั่นแหละ" ก่อนที่จะไปมหาวิทยาลัยฉันต้องคอยสั่งยายเอาไว้แบบนี้ทุกวันเพราะยายขี้ลืม บางครั้งคุณไคโรก็ให้ลูกน้องของเขาคอยเข้าไปดูแลยายแทนฉันในช่วงกลางวัน เพราะบางทียายชอบลืมกินข้าวกินยา
คุณหมอสั่งมาอย่างเด็ดขาดว่ายายต้องกินยาให้ครบทุกวันตามเวลา ไม่อย่างนั้นโรคที่เป็นอยู่มันจะกำเริบขึ้นมาอีก
บ้านของคุณไคโรมีการ์ดอยู่นับสิบและเฝ้ากันอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีโจรคนไหนกล้าเข้ามาหรอก
ฉันก็พลอยอุ่นใจไปได้อีกนิดนึงเพราะพวกพี่ๆ เขาก็ใจดีชอบแวะเวียนไปหายายอยู่บ่อยๆ
"งั้นหนูไปเรียนก่อนนะยายเลิกเรียนแล้วจะรีบกลับมาเลย"
"เออๆ"
ฉันรีบเดินออกไปที่หน้าบ้านเพราะคุณไคโรจอดรถรออยู่ตรงนั้น
