ร่างผอมบางซูบลงเมื่อแต่ก่อน ชมพูเข้ามาฝึกงานที่นี่จวบจนจะครบสองเดือนได้ หญิงสาวเหมือนไร้วิญญาณ ไม่ค่อยสุงสิงกับใครพร้อมกับมีอาการผิดปกติของร่างกายที่ตัวเองสัมผัสได้
ชมพูเห็นว่าพนักงานทุกคนกำลังกระตือรือร้นทำความสะอาดบริษัทตามคำสั่งมุตตาภา มารดาของภูริช
“พรุ่งนี้ลูกชายของฉันจะกลับมาพร้อมกับข่าวดี พวกเธอทุกคนต้องรีบทำความสะอาดบริษัทที่นี่ให้หมดจด ไม่เหลือแม้แต่พวกเศษขยะต่างๆ ที่อาจจะส่งกลิ่นเหม็นเน่ามาได้”
มุตตาภาเหลือบมองชมพูด้วยแววตาไม่ชอบใจ เอาเป็นว่าเกลียดเข้าไส้ จนไม่อยากเห็นหน้าหญิงสาวเพศยาคนนั้นเหยียบอยู่ที่นี่แม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว
“ค่ะคุณมุตตาภา”
“ทว่าแต่ข่าวดีนี้หมายถึงอะไรหรือคะคุณหญิง” หนึ่งในกลุ่มพนักงานสาวเอ่ยถาม
“งานแต่งงานของภูริชและหนูเบญ ไม่ว่าลูกชายฉันจะมีผู้หญิงคนอื่นมาติดพันมากมายแค่ไหน แต่เขาก็รู้ว่าใครเป็นกรวด ใครเป็นเพชร หนูเบญเป็นผู้หญิงตัวจริงสำหรับเขา”
“
