ดวงยิหวา....
ฉันนั่งรถเมล์กลับมาที่หอพักเพื่อเปลี่ยนชุดนักศึกษาไปมหาลัย ฉันไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่เขาบอกว่าเขาไมไ่ด้ล่วงเกินฉันฉันก็เบาใจแล้วส่วนรอยช้ำตามหน้าอกกับหน้าท้องฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนทำแต่ก็ไม่กล้าถามกลัวเขาจะหาว่าฉันเข้าข้างตัวเอง หรือว่าฉันอาจจะแพ้เครื่องดื่มก็ได้ฉันภาวนาขอให้เป็นอย่างหลัง
"นังหนูอ่ะนี่บิลค่าเช่าเดือนนี้ เดือนนี้ค่าน้ำค่าไฟขึ้นหน่อยนะอะไรๆก็ขึ้นหมดเห้อออป้าไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน" ป้าเจ้าของหอพักยื่นบิลค่าห้องเดือนนี้มาให้ฉันรับมาอ่านดูค่าไฟค่าน้ำเดือนนี้ขึ้นกว่าเดือนก่อนหลายสิบบาททั้งที่ฉันแทบไม่ได้เครื่องใช้ไฟฟ้าเลย
"ขอบคุณค่ะไว้เงินเดือนหนูออกหนูจะเอามาจ่ายให้นะ" ฉันเก็บมันเข้ากระเป๋าเพราะต้องรีบไปเรียน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาออกจากหอป้าแกก็เดินมาหาฉันอีกรอบ
"เอ้อนังหนูป้าลืมบอกไปอีกสองเดือนเอ็งต้องย้ายออกนะลูกชายป้ามันจะให้ป้าไปอยู่กับมันที
