Accidentally Your

Chapter Two

BUNTONG hiningang inihakbang niya ang mga paa papasok sa malawak na hardin ng palasyo. Hindi dapat siya ang nandirito ngayon kundi ang kanyang ama, pero may meeting itong pinuntahan sa japan kaya siya ang pinapunta nito bilang representative. But he's not alone, he's with Czarina, his fiance.

"You want anything?" Tanong niya rito nang makahanap ng lamesa.

Tipid itong ngumiti. "I'm fine."

Nabaling ang tingin ng lahat sa stage nang magsimulang magsalita ang MC, at nagpalakpakan ang lahat matapos nitong ipakilala ang bagong kasal. Lihim siyang ngumiti. Ang sarap tingnan ng bagong mag-asawa dahil nakikita sa kanilang mga ngiti ang kaligayahan na nararamdaman. Halata sa mga mata nila ang pagmamahal nila para sa isa't isa. Bumaba ang dalawang hari mula sa stage at isa-isa nilang binabati ang mga piling bisitang naimbitahan. Lumawak ang pagkakangiti niya nang palapit ito sa gawi nila.

"Your Majesty..." He greeted him as he bow his head.

"You are?"

"I'm Rafael Naisell, son of Rodolfo Neisell." Pagpapakilala niya.

"Oh! The hight mighty boss of Levantandose Airline!" Napatingin siya sa palad nitong inilahad sa harapan niya.

"Nice meeting you."

Nahihiyang tinanggap niya iyon. "My pleasure, your Majesty. By the way, this is Czarina Francisco, my fiance." Pagpapakilala niya sa dalaga.

"It's pleasure to meet you, your Majesty." Nakipagkamay din si Czarina sa Hari.

"My husband, Maximus Zion." Pagpapakilala naman ng hari sa asawa nito.

"Fucker!"

Babatiin niya na sana ito nang may sumigaw mula sa kanyang likuran. Napatitig siya sa lalaking bagong dating. Ang mga mata niya ay biglang nanlaki nang mamukaan ito. Ang bastos na lalaki! Hindi niya akalaing makikita niya ito dito, what a small world.

"Aaric men!"

Tinawag lang nito sa pangalan ang hari?

"Baka papugutan kita ng ulo Vance." Seryosong sabi ng hari. Hindi niya akalain na marunong itong magtagalog.

So, His name is Vance.

Ngumisi ito. "Ito naman hindi mabiro, payakap nga kamahalan."

Nang akmang yayakapin ni Vance ang hari ay pinigilan ito ng asawa ng hari. "Will you behave? We're in spain, you moron!"

Natatawang tumigil ito. Hindi inaasahang bumaling ito sa kanila ng tingin. "You?" Lumawak ang pagkakangiti nito. "It's you!"

"Kilala mo siya?" Si Maximus.

"Yes-"

"Hindi!" Duet nilang dalawa.

Nahihiwagaang tumitig ang dalawa sa kaniya. Siguro hindi akalain na marunong pala siyang magtagalog.

Sinapo ni Vance ang bibig. "We're not really know each other. We just met in the bar." Si Vance.

"I didn't know." Si Czarina.

Nabaling ang tingin ni Vance rito. "And who is this lovely lady here?"

Napansin niya ang pagkinang ng mga mata ni Czarina habang malapad itong naka ngiti kay Vance. Sino nga ba ang hindi magagwapuhan kay Vance Fuentebella? Inilahad ni Czarina ang kamay rito para makioagkamay at tinanggap naman iyon ni Vance.

"I'm Czarina Francisco. You are Vance Fuentebella, right?"

"You know me."

"Of course. Who would not know you? You're a famous model after all." Maarteng sagot ni Czarina. Hindi pa rin nito binibitawan ang kamay ni Vance.

Bahagya siyang natigilan nang lumipat sa kanya ang tingin nito na may pang-iinsulto. Hindi niya alam kung bakit siya nakakaramdam ng pagkainis sa lalaking ito.

"She's my fiance, Mr. Fuentebella." He said sarcastically.

He curl his lip in disgust. "Ahh...I see." Binitawan na nito ang kamay ni Czarina.

King Maximus caughed. He put his arm in Vance's shoulder. "We need to go." Hinila nito palayo si Vance.

"I'm sorry for his disgraceful manner, Mr. Neisell." Hinging paumanhin ni King Aaric.

"No, it's ok!" Si Czarina. "We're not really-" Mariin kong hinawakan ang braso nito bilang pagpigil.

"Excuse us." Yumukod siya at nagpaalam rito bago niya hinila palayo si Czarina.

"What the hell what's wrong with you?" Pumiglas ito at kumawala mula sa kanyang pagkahawak.

"I know we're just acting as a couple, but please respect me as a man!"

Patuya itong ngumiti. "As a man? Can you hear your self, Rafael? Your a gay just like you said! So, you'll never be a man!" Inis itong nagmartsa palayo.

Mariin siyang pumikit at kinuyom ang mga kamay. Everything is ruined now. He can no longer hide the truth. Inis na hinakbang niya ang mga paa papunta sa counter bar at naupo doon.

"Spirytus vodka, please."

Hindi siya palainom pero ito ang paraan niya para kahit papaano ay marelax niya ang isipan. "Did you fight with your girlfriend?"

Hindi na niya kailangan pang tingnan kung sino ang nagmamay-ari ng boses na 'yon.

"Get lost." Pagtataboy niya rito. Tinungga niya ang alak muling humingi ng panibago.

"Spirytus vodka, huh? That's one of strongest liquor in the world." He mumbled.

"Take it slowly, you might get drunk." Pinigilan nito ang kamay ko.

"I said get lost!" Tinabig niya ang kamay nito at tunungga ang basong hawak niya.

"Bakit ka naglalasing?"

"Wala kang pakialam!" He snapped.

"Nagselos ka ba kanina?"

He gave him a sharp look. "Why would I get jealous?"

"Because she's your fiance?"

He laugh hoarsely. Magsasalita pa sana siya nang makaramdam siya ng biglang pagkahilo. Mariin siyang pumikit habang sapo ang sentido. Ito na yata ang ipekto ng alak, pero nakakadalawang baso pa lang siya.

"I just said that, but we're not in intimate relationship."

Nilingon niya ito. "Because I'm gay." Natatawang sabi niya. Umiling iling siya na muling tinungga ang alak. "One more please." Aniya sa bartender.

Tunungga niya ulit ang laman ng baso. "My Dad hates me because I'm filipino. He hates me more because I'm gay. Hindi niya matanggap na ganito ako. Hindi niya gustong masira ang pangalan niya ng dahil sa'kin. So, because I'm a good son, I do whatever he wants. He wanted me to marry Czarina, I said yes."

Marahil dala ng alak kung bakit niya nasasabi ang lahat ng ito. Pero sa paraang ito gumagaan ang pakiramdam niya.

"How bout you? What do you want?"

Muli niya itong nilingon. "What do I want? Importante pa ba kung ano ang gusto ko?"

"Yes. If you don't want to marry Czarina, then don't. You don't need to pretend and hide the real you."

Minsan na rin niyang naisip 'yon pero natatakot siya sa posibleng mangyari. Iyaw niyang itakwil siya ng ama niya dahil ito na lang ang natitira niyang pamilya.

Umiwas siya ng tingin rito at umiling-iling siya. "I can't. Siya na lang ang pamilyang meron ako."

Hinawakan siya nito sa braso at pinihit siya nito paharap rito. "Come with me to my world. There you don't have to pretend and hide your self. I can give you a family that you wanted."

Naguguluhang tumitig siya kay Vance. Kung magsalita ito parang magkaiba ang mundong ginagalawan nila, at anong pamilyang sinasabi nito na kaya nitong ibigay? Alam ba nito ang sinasabi nito o nabubulagan?

"If you come with me, I can get you pregnant too."

"What the hell!" Hinaklit niya ang brasong hawak nito.

Ano bang pinagsasasabi nito? Parang nawala ang kalasingan niya sa huli nitong sinabi. Siya? Pwede nitong buntisin? Baliw ata ito.

"I'm leaving." Aniya. Kailangan niyang makalayo sa baliw na lalaking ito, kung hindi baka mahawa pa siya sa kabaliwan nito. Ngunit nang iniapak niya ang mga paa sa lupa at mabilis na umikot ang kanyang paningin. Naging maagap si Vance para alalayan siya nito.

"I told you to take it slowly. Hindi mo ba alam ang tapang ng alak na iniinom mo? Ihahatid na kita."

Hinawi niya ito. "Kaya kong umuwi mag-isa." Hindi pa man din niya muling naiiapak ang mga paa sa lupa ay muling umikot ang kanyang paningin. Mariin siyang pumikit habang nakakapit sa stool.

"I doubt it. Come on ihahatid na kita."

Sobra ang hilo niya, kaya nang muli siya nitong alalayan ay hindi na siya umangal pa. Inakay siya nito at maingat na isinakay sa shotgun seat.

"Saan ang bahay mo?" Tanong nito sa kanya nang makasakay na rin ito.

Marahan siyang umiling. "Hindi ako pwedeng umuwi ng ganito."

"Ok, 'dun ka muna sa hotel na tinutuluyan ko." Anito na ungol lang ang naging sagot niya.

NAALIMPUNGATAN si Rafael dahil tila inuuga ang katawan niya at nakakaramdam siya ng kakaibang sensasyon na dumadaloy sa kanyang katawan. Sapo ang sentidong umungol siya. Marahan niyang iminulat ang mga mata. Nananaginip ba siya? Dahil ang pawisang muka ni Vance ang bumungad sa kanya. Nasa ibabaw niya ito habang walang tigil sa pag-indayog. Muli siyang umungol nang pinaglaruan nito ang kanyang pagkalalaki. Ngayon lang siya nakaramdam ng ganito. Nananaginip ba siya? Kung oo, sana hindi na siya magising pa. Kumapit siya sa mga balikat nito habang hingal na sunusundan ang bawat paggalaw nito sa ibabaw niya.

"Oh shit! You make me crazy, Raffy.." He murmured as bite his shoulder. Umungol siya sa kiliting dulot ni'yon sa kanyang katawan.

"Come with me, Raffy..." He said hoarsely. "Come to my world." He added.

Mabilis siyang tumango. "Y-yes...take me, Vance. Take me." Tila siya nababaliw sa damdaming lumukukob sa kanya ngayon. Sa naging sagot niya ay mas lalong bumilis ang bawat galaw nito. Kumapit ito sa buhok niya at itinagilid nito ang ulo niya kuway bumaba ang mukha nito sa kanyang leeg.

"You're mine now."

Napamulagat siya nang maramdaman ang pagbaon nang kung ano sa pagitan ng kanyang leeg at balikat. Tinutulak niya ito palayo pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa kanya at mas dumoble ang bilis ng pagulos nito sa kanyang lagusan.

"V-Vance!"

Napaliyad siya nang may kung ano ang dumaloy sa mga ugat niya. Mahapdi at tila iyon tumutusok sa kanyang mga kalamnan.

"Arhh!"

Mahigpit siya nitong niyakap. "It won't take long..." He murmured.

Nakuyom niya ang kamao sa bed sheet habang habol ang kanyang hininga. "I c-can't breathe- ahhh!"

"Just hold on...you'll be alright."

"I...I..." Hindi na niya natuloy ang iba pang sasabihin dahil nilamon na siya ng kadiliman.