หวังอวี้ขยับลุกเพื่อรั้งเอาคนรักขึ้นมา นางยังคงยิ้มยั่วเขาเช่นเคย “ร้ายนักนะ ประเดี๋ยวเถอะวันพรุ่งจะลุกไม่ขึ้น” สิ้นคำเขาก็รั้งท้ายทอยลงมาเพื่อแนบริมฝีปากกัน พร้อมกับการเบียดเสียดของร่างกายซึ่งมันกระตุ้นกำหนัดได้ดีเหลือเกิน
ยิ่งมีฤทธิ์สุราเป็นตัวเชื่อม ทั้งคู่ยิ่งถาโถมเข้าหากัน โดยเฉพาะคนตัวโตที่คุมความต้องการของตนไม่อยู่แล้ว เพราะคนน้องช่างยั่วเก่งยิ่งนัก มิหนำซ้ำยังคอยแต่จะจับมังกรเขามุดเข้าถ้ำอยู่บ่อยครั้ง ทำให้หวังอวี้ต้องพลิกตัวขึ้นมาจัดการเสียเอง ก่อนหน้านั้นนางปรนเปรอให้เขาไปแล้ว ครานี้ถึงเวลาที่เขาต้องเป็นฝ่ายทำให้นางบ้าง แม้ในหัวจะเกิดข้อสงสัยเรื่องที่นางชำนาญการปรนเปรอบุรุษก็เถอะ
ทว่าหลังจากวันนี้ไปแล้ว ต่อให้ฮุ่ยอันเคยมีสามีมาก่อนอย่างที่เคยพูด เขาก็ไม่มีทางปล่อยมือจากนางเด็ดขาด ต่อให้ต้องสังหารอดีตคนรักนางเขาก็ยอม หรือต่อให้นางมีบุตรอยู่ในท้องเฉกเช่นภรรยาคนก่อน เขาก็ยินดีรับเ
