เสียงกระสุนหนึ่งนัดดังก้องจนทำให้ผู้เป็นแม่แทบเป็นลมล้มพับแต่ดีที่บอดี้การ์ดรีบไปคว้าปืนจนลูกกระสุนพุ่งยิงขึ้นบนเพดานฝ้า
ในขณะเดียวกันสาวน้อยที่นอนแทบจะหมดแรงหายใจก็ยกมือขึ้นทำท่าไขว่คว้าในแววตาของเธอบ่งบอกว่าขอให้เขาหยุดการกระทำนี้
"พอแล้วฉันยอมแล้วไอ้ลูกบ้า ฮื้อออ" แม่ของวอมร้องไห้ออกมาก่อนที่จะทรุดลงนั่งกับพื้น "ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อเรา..เพื่อแกนะ ฮึก"
"ผมรู้แต่ผมยังไม่ได้ต้องการแบบนี้พอเถอะนะแม่แล้วทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง"
"ฮื้อออ"
หลังจากสถานการณ์นั้นดวงตาของสาวน้อยก็พักปิดลงอีกครั้งฟื้นตื่นขึ้นมาก็อยู่ที่โรงพยาบาล
"โอย ซี๊ด ล...ลูก" เมื่อฉันรับรู้ถึงความเจ็บสติก็วิ่งแป๊บกลับเข้ามาแต่ก็รีบเอามือกุมท้องเอาไว้
"ไม่ต้องห่วงนะลูกปลอดภัยดี"
"พี่ ฮึก"
"ขอโทษสำหรับทุกอย่างตอนนี้แม่ของฉันก็กำลังจะไปอย่ากับพ่อและบินไปอยู่ต่างประเทศถาวร"
"____"
ใบหน้าของเขาดูอ่อนกำลังในขณะที่นั่งกุมมื
