ลองรักยอดมวยไทยแสนร้าย (ยอด:เมษา)

ตอนที่ 7 ลองรักยอดมวยไทยแสนร้าย

"คุณเมครับ" ยอดมวยไทยกลับเข้าห้องทำงานอีกครั้งในเวลาตีสอง กว่าจะเคลียร์อะไรทุกอย่างเสร็จก็ปาเข้าไปวันใหม่

เนื่องด้วยจะไม่ได้นอนเฝ้าที่คลับเขาเลยอยู่ดึกกว่าทุกวัน ปกติเที่ยงคืนก็กลับเข้ามาแล้ว

"คุณเม" ยอดมวยไทยสะกิดอีกทีเมื่อยังเห็นเมษานิ่งอยู่ เหล้าก็ไม่ได้ดื่ม ไม่น่าหลับลึกขนาดนี้

"เมษา"

"แฮ่" รู้หรอกว่าถ้าเรียกเธอ 'เมษา' เฉยๆ แบบนี้ อารมณ์พี่ยอดเริ่มไม่คงที่ ปกติเรียกเธอ 'คุณเม' มาตลอด

แต่เธอชอบนะเวลาที่พี่ยอดเรียกเธอ 'เมษา' ดูเป็นผัวเมียกัน น่ารักดี อิ๊อิ๊

"ขา..." สองแขนยกขึ้นคล้องคอทำสีหน้าออดอ้อน

ฮื่อออออ ทำไมเทพบุตรสุดหล่อว่าที่พ่อของลูกถึงหล่อขนาดนี้ ดึกแล้วยังหล่ออยู่เลย

หล่อวัวตายควายล้ม หล่อบาดจิตบาดใจ ตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยเจอใครหล่อเท่าพี่ยอดมาก่อนเลย

ลูกชายผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่งก็สู้ไม่ได้!

'ฮัดเช้ย! ดึกดื่นขนาดนี้ใครมันนินทากูวะ!' เข้มเอามือขยี้ปลายจมูกแรงๆ

"กลับบ้านกันครับ" ยอดปล่อยให้อีกคนเอาแขนคล้องคออยู่อย่างนั้น เพราะต่อให้จับออก เมษาก็ทำใหม่อยู่ดี

คนดื้อยังไงก็ดื้ออยู่วันยังค่ำ พูดไปก็เหนื่อยเปล่า

"ค่ะ พี่ยอดอุ้มเมหน่อยนะคะ เมเมื๊อยเมื่อยค่ะ"

"นอนอยู่เฉยๆ เอาอะไรมาเมื่อยครับ"

"ใครบอกเมนอนอยู่เฉยๆ คะ นี่นอนติ้วรอพี่ตั้งนานโอ๊ย!" เมษาเอามือจับหน้าผากตัวเองเมื่อโดนพี่ยอดดีดมา

อะไรอ่า พี่ยอดทำเธอทำไมเนี่ย

"เป็นผู้หญิง จะพูดอะไรควรระวังหน่อยครับ เดี๋ยวใครก็มาได้ยิน"

"ไม่มีใครได้ยินสักหน่อยค่ะ มีแค่เราอยู่ในห้องด้วยกันสองคน"

"สองคนก็ห้ามครับ ผมจะคิดว่าคุณเป็นคนยังไงถึงกล้าพูดแบบนี้"

"แล้วพี่คิดว่าเมเป็นคนยังไงเหรอคะ" เมษาอมยิ้มกรุ้มกริ่ม ได้ทั้งนั้นเลยค่ะพี่ยอดขา..

"..."

"เมบอกให้ก็ได้ค่ะ ตอนนี้เมเงี่*ยนมาก ก็พี่ทำเมค้างอ่า" เธอก็เลยเปิดหนังโป๊ในมือถือนอนติ้วมันซะเลย

แต่ทำยังไงก็ไม่เสร็จสักที เมื่อยมือไปเฉยๆ ก็มันชินมือแล้วอ่า

ยอดมวยไทยพยายามไม่สนใจ สามเดือนเท่านั้น เขาจะอดทนผ่านมันไปให้ได้

"กลับกันครับ" ทำท่าจะลุก ทว่าเมษาไม่ยอมปล่อยมือออกจากคอ

"เมษา"

"อุ้มแฟนหน่อยค่ะพี่ยอด ปกติแล้วคนเป็นแฟนกันต้องอุ้มกันด้วยนี่คะ" เมษาทำสีหน้าออดอ้อน อุ้มน้องเมหน่อยนะคะพี่ยอดคนดี

"เดี๋ยวคนอื่นเห็นจะเข้าใจผิดได้ครับ"

"เข้าใจผิดยังไงคะ" เมษาทำหน้างง

"เข้าใจผิดว่าคุณคือแฟนของผมไงครับ"

"อ้าว..แล้วเมไม่ใช่แฟนพี่หรือไงคะ"

"..."

ว้า..อย่าบอกนะว่าพี่ยอดจะให้อีเมษาเป็นแค่แฟนลับๆ

"ก็ได้ค่ะ" เมษาบอกยิ้มๆ ให้อีกฝ่ายสบายใจ ก่อนจะลุกจากโซฟาเองแล้วก้มลงสวมรองเท้าส้นสูง

จังหวะลุกขึ้นยืนเท้ากลับพลิกจนล้มพับลงไป

"โอ๊ย!" เมษาเอามือกุมข้อเท้าตัวเองเพราะรู้สึกปวดมาก

"ไอ้รองเท้าบ้าเอ๊ย! ใส่มาตั้งเท่าไหร่ทำไมมาพลิกเอาวันนี้ฮะ!" บ่นอุบพลางถอดรองเท้าทิ้งไปด้วย ปวดข้อเท้าขนาดนี้คงใส่เดินไม่ได้แล้ว

ค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้น แต่มันกลับยังลุกไม่ได้อยู่ดี วิเคราะห์อาการที่ตัวเองเป็น หากเป็นอย่างนี้นอกจากจะลุกไม่ได้แล้วก็เดินกลับออกไปไม่ได้ด้วย

"พี่ยอดขา.." เงยหน้าขึ้นมองอีกคนอ้อนๆ เธอคงต้องให้พี่เขาช่วยแล้วแหละ

"เดี๋ยวผมอุ้มครับ" ยอดมวยไทยทำท่าจะก้มลงอุ้มอีกคน ทว่าโดนมือเรียวห้ามเอาไว้

"มะ..ไม่เป็นไรค่ะพี่ยอด"

"..."

"คือเมจะบอกว่า คืนนี้เมขอนอนที่นี่ได้ไหมคะ เพราะต่อให้พี่อุ้มเมกลับไปส่งถึงที่บ้าน เมก็ต้องเดินขึ้นบันไดบ้านเองอยู่ดี เมไม่มีปัญญาอยู่แล้วค่ะ"

"..."

"เอาเป็นว่า..คืนนี้เมนอนเฝ้าคลับให้นะคะ พี่ยอดกลับไปนอนบ้านให้สบายใจเถอะค่ะ"

เมษาพยายามพยุงตัวเองลุกจากพื้นอยู่หลายครั้งจนสำเร็จ ก่อนจะค่อยๆ นอนราบลงกับโซฟา ตะแคงข้างหันหลังให้ ใช้แขนหนุนแทนหมอน

"พี่ยอดปิดไฟให้เมด้วยนะคะ ล็อกประตูให้ด้วยค่ะ" เมษาบอกแล้วทำท่าจะหลับไป

เสียงเปิดประตูออกไป ก่อนจะปิดมันลงพร้อมกับไฟในห้องมืด ทำให้หญิงสาวน้ำตาไหล รู้สึกน้อยใจขึ้นมา

ก็นึกว่าพี่ยอดจะบอกว่าเดี๋ยวนอนเป็นเพื่อนซะอีก

แต่ไม่เลย พี่ยอดกลับทิ้งเธอให้นอนคนเดียว

งอนได้ไหม?

งอนได้

แต่ใครจะง้อล่ะ

ไม่มี

สรุปก็ต้องหายงอนเอง เพราะงอนไปก็ไม่มีใครง้ออยู่ดี

แต่ไม่เป็นไร เธอมันเลือดนักสู้นี่ ไม่เจ็บจนสุด เธอจะไม่มีทางหยุดเลยคอยดู!