คอนโดเพลงพิณ
"อย่าโผล่หน้ามาให้เห็นนะ คราวนี้จะซัดเข้ากำแพงให้!" น้ำเสียงใสเอ่ยด้วยความโมโห ตอนเปิดประตูห้องแล้วถอดรองเท้าส้นสูงเก็บ
"หมายถึงใครล่ะลูก? ใครกันนะทำน้องเพลงของแม่โมโหได้" คุณหญิงวิมลรีบลุกมาสวมกอดลูกสาวในรอบเดือนกว่า ใช้มือปัดผมสลวยออกจากใบหน้าลูกสาว สำรวจอย่างห่วงว่าเธอจะอยู่ดีกินดีหรือไม่
"คุณแม่กลับมาเมื่อไหร่คะ ไม่เห็นบอกกันก่อนเลย" เธอยิ่งดีใจกว่าอะไรทั้งสิ้น โผล่กอดมารดาแน่นเอาความอบอุ่นมาสร้างพลัง
"พึ่งมาถึงจ๊ะ ว่าแต่ใครทำลูกแม่โมโหเหรอ"
"พวกมิจฉาชีพค่ะคุณแม่ รอบที่แล้วก็มาหลอกขายของ รอบนี้ก็เดินเพ่นพ่านให้รำคาญตา"
"จริงเหรอลูก ให้คุณพ่อแจ้งตำรวจดีไหม" ผู้เป็นแม่รีบหันไปขอความเห็นทางสามี ที่นั่งหน้าจอโทรทัศน์ดูรายการข่าว
"บอกข้อมูลมาสิลูก เพื่อนพ่อเป็นตำรวจตั้งหลายคน แป๊บเดียวก็จับได้แล้ว"
"อย่าดีกว่าค่ะ เพลงมีวิธีจัดการคนพวกนั้นค่ะ" ร่างบางรีบวิ่งไปสวม
