หญิงสาวให้เขาถือสายรอจากนั้นเธอก็หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาเปิดดูเที่ยวบินที่จะบินไปสมุย เธออยากไปพักผ่อนที่นั่นมากกว่าจะขับรถหลายชั่วโมงไปทะเลใกล้ๆ
เมื่อดูแล้วว่ามีตั๋วเครื่องบินในช่วงเย็นหญิงสาวก็ยิ้มก่อนจะคุยกับปัณณวรรธที่ถือสายรออยู่อีกครั้ง
“ถ้าเราไปเสม็ดหรือหัวหินเราก็ต้องขับรถไปใช่ไหมคะ”
“ครับ แต่แค่นี้ไม่มีปัญหาเลยเหยียบแป๊บเดียวก็ถึง”
“แต่ถ้าไปสมุยหรือภูเก็ตเราแค่นั่งรถไปสนามบินเองนะคะ น่าจะใช้เวลาพอๆ กันเลยค่ะ แต่พี่วรรธไม่ต้องเหนื่อยขับรถ”
“พี่เห็นด้วยนะ ตกลงพีชจะไปสมุยหรือภูเก็ตล่ะ พี่จะได้จองตั๋วเครื่องบินให้”
“พีชตัดตัวเลือกอื่นให้แล้วส่วนที่เหลือสองตัวเลือกนี้พีชให้พี่เป็นคนเลือกค่ะ”
“ไปสมุยดีไหม พี่ว่ามันน่าจะมีความเป็นส่วนตัวกว่าภูเก็ตนะ ถึงแม้ที่เที่ยวจะไม่มีเยอะเท่าภูเก็ตแต่เราก็จะได้พักผ่อนกันอย่างเต็มที่พีชคิดว่ายังไง”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ”
“ถ้างั้นตกลงตามนี้เราจะไปสมุยเดี๋ยวพี่เป็นคนจองตั๋วเครื่องบินให้พีชเองนะ พีชถ่ายรูปบัตรประชาชนให้พี่ได้มั๊ย รับรองว่าพี่ไม่เอาไปทำอะไร”
“พรุ่งนี้พีชถ่ายรูปบัตรประชาชนกับพาสปอร์ตส่งให้พี่ทางไลน์นะคะ ตอนนี้พิชปิดไฟแล้วไม่อยากลุกไปหาค่ะ ส่วนเรื่องที่พักเดี๋ยวพีชขอเป็นคนจองเองพี่วรรธอยากพักโรงแรมหรือพักรีสอร์ตล่ะ”
“พี่อยากได้รีสอร์ตที่มีสระด้วย พีชโอเคไหมราคามันจะสูงไปหรือเปล่า”
“โอเคค่ะเดี๋ยวพี่จะเลือกเองพี่วรรธไว้ใจพีชไหมล่ะ”
“ไว้ใจสิ ถ้ายังไงพี่ฝากพีชจัดการเรื่องนี้ส่วน เรื่องตั๋วเครื่องบินพี่จะเป็นคนจัดการเองตกลงไหม”
“ได้ค่ะไม่มีปัญหาเราจะ เราจะค้างที่สมุยสามคืนใช่ไหมคะ”
“ใช่บินกลับวันจันทร์บ่ายพีชโอเคไหม”
“โอเคค่ะ เดี๋ยวพี่จะจองที่พักและแจ้งรายละเอียดกับเขาอาจจะขอเช็กเอาท์ซักบ่ายสองเราจะได้ไม่ต้องรีบมากเพราะกว่าเราจะเข้าพักก็มืดมากแล้ว”
“ถ้ายังงั้นก็ตกลงตามนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงพีชไลน์หาพี่หรือโทรหาพี่ได้ตลอดนะ ถ้าช่วงไหนพี่ไม่รับโทรศัพท์หรือไม่อ่านไลน์ แสดงว่าพี่กำลังยุ่งอยู่หรืออาจจะอยู่ในห้องประชุม แต่ถ้าพี่หายยุ่งออกจากห้องประชุมแล้วพี่จะรีบติดต่อพี่มาทันที”
“ได้ค่ะถ้างั้นคืนนี้เรานอนกันก่อนดีกว่าไหม นี่มันก็ดึกมากๆ แล้ว พีชก็เริ่มจะง่วงแล้วเหมือนกันค่ะ”
“ครับ ฝันดีนะครับ”
“ฝันดีค่ะพี่วรรธ”
เมื่อชายหนุ่มวางสายไปแล้วพิชญาภาก็หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาอีกครั้งหญิงสาวเปิดดูที่พักบนเกาะสมุยซึ่งช่วงนี้เป็นช่วงฤดูฝนบ้านพักจึงมีให้เลือกค่อนข้างเยอะและราคาก็ถูกกว่าช่วงไฮซีซั่นอยู่มาก เมื่อเลือกได้บ้านที่มีสระว่ายน้ำและห้องนอนสองห้องเธอก็รีบกดจองทันที
เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับพิชญาภา หมดเมื่อไหร่ก็แค่ขอบิดาซึ่งฝ่ายนั้นเต็มใจจะให้เธออยู่แล้ว ส่วนปัณณวรรธเธอคิดว่าเขาก็น่าจะพอมีเงินในระดับหนึ่งเพราะสังเกตจากการแต่งตัวและรถที่ขับราคาแค่นี้ก็คงไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาหรือถ้าหากมันมีปัญหามากเธอก็จะเป็นคนจ่ายมันเองทั้งหมด
เรื่องแบบนี้เธอไม่เอามาคิดให้ปวดหัว หญิงสาวมีความคิดว่าผู้หญิงกับผู้ชายมีความเท่าเทียมกันและถ้าหากจะเที่ยวด้วยกันเธอจะไม่สบายใจเลยถ้าอีกฝ่ายรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด พิชญาภามองว่าเที่ยวด้วยกันสนุกด้วยกันก็ควรจะช่วยกันจ่ายและโชคดีมากๆ ที่ปัณณวรรธเข้าใจความคิดของเธอในข้อนี้
เรื่องนี้มันเคยมีปัญหาสำหรับพิชญาภาและอดีตคนรักมาแล้วพวกเขารู้สึกเสียหน้า ที่จะต้องให้ผู้หญิงรับผิดชอบค่าใช้จ่าย หญิงสาวก็เลยเลือกที่จะลดสถานะความสัมพันธ์มาเป็นเพื่อนกันคนรักล่าสุดของเธอก็คือสรวิชญ์ บ้านของเขามีฐานะทางบ้านค่อนข้างร่ำรวยมากและมักจะเป็นคนจ่ายเงินเสมอเธอกับเขาก็เลยทะเลาะกันบ่อยครั้ง สุดท้ายก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน
พิชญาภาคบแฟนรุ่นเดียวกันมาตลอดและมองเห็นถึงปัญหาเธอค่อนข้างงี่เง่าในบางเรื่องและบางครั้งผู้ชายก็ไม่เข้าใจ เธอเลย เลิกคิดที่จะคบคนรุ่นเดียวกัน เมื่อมาเจอกับปัณณวรรธ เธอก็รู้ว่าเขากำลังเข้ามาจีบ หญิงสาวก็เลยลองคุยดูและเมื่อคุยกันก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาน่าจะเข้ากับเธอได้ดี ชายหนุ่มเป็นผู้ใหญ่พอที่จะฟังเหตุผลของเธอ บางครั้งความคิดเห็นของเธอมันอาจจะงี่เง่าบ้างแต่เขาก็พยายามจะอธิบายและบอกให้เธอมองในอีกแง่มุมหนึ่ง
การเที่ยวด้วยกันครั้งนี้มันจะเป็นการพิสูจน์ว่าเธอกับเขาจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปได้ไกลกว่านี้ไหม มันอาจจะดูเร็วไปที่เจอกันไม่เท่าไหร่ก็นัดกันไปค้างที่อื่นแต่ใครหลายๆ คนก็ทำกันแบบนี้ใน เพื่อนในคณะบางคนก็อยู่กับแฟนตั้งแต่เรียนปีสอง
พิชญาภาค่อนข้างมองความสัมพันธ์แบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าหากจะคบกับใครสักคนและพัฒนาความสัมพันธ์ให้มันก้าวหน้า ก็ต้องเรียนรู้นิสัยใจคอกันให้มาก และการใช้ชีวิตด้วยกันตลอด 24 ชั่วโมงมันก็เป็นเป็นการเรียนรู้นิสัยของอีกฝ่ายได้เร็วที่สุด มันน่าจะดีกว่าคบกันแบบผิวเผินในระยะเวลานาน แล้วสุดท้ายก็พบว่านิสัยเข้ากันไม่ได้มันทำให้เสียเวลาทั้งสองฝ่าย
เธอนึกถึงตอนที่เธอคบกับสรวิชญ์ระยะเวลาเป็นปีเธอกับเขาไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอกันจริงๆ เลยพอมีปัญหาทะเลาะกันแทนที่จะช่วยกันแก้ปัญหาแต่ต่างฝ่ายก็แสดงอารมณ์อีกด้านหนึ่งให้อีกฝ่ายรู้และมันก็ทำให้ความสัมพันธ์ต้องจบลง เธอเลยคิดว่าจากนี้เวลาจะคบใครจะต้องเรียนรู้นิสัยใจคอกันอย่างแท้จริง เธอจะพูดจะถามตรงๆ จะไม่คิดเองเออเอง เพราะสุดท้ายแล้วไม่ใช่แบบที่ตนเองคิดก็รู้สึกผิดหวังและเสียใจ พิชญาภาไม่อยากกลับไปเป็นแบบนั้นอีกแล้ว
หญิงสาวเก็บแท็บเล็ตปิดไฟหัวเตียงและนอนคิดถึงอนาคตของตนเองไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบไหนแต่เธอจะทำทุกวันให้มันดีที่สุดจะได้ไม่กลับมานึกเสียใจทีหลัง