วันนี้เป็นวันหยุดของคีร่ากับแสนสิงหา ทั้งสองตกลงกันว่าวันนี้จะไม่ออกไปไหน ใช้เวลาว่างทั้งวันอยู่ด้วยกันในห้อง สั่งอาหารมาทานพร้อมดูหนังเรื่องโปรดด้วยกัน ความธรรมดาแสนเรียบง่ายที่คีร่าชอบมาก
เธอชอบอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมที่มีแสนสิงหาอยู่ด้วยกันมากกว่าการออกไปพบปะผู้คนมากหน้าหลายตาซะอีก
คีร่าทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นข้างล่าง ในขณะที่แสนสิงหานั่งอยู่บนโซฟาทอดสายตามองทีวีตรงหน้าที่กำลังฉายฉากฆาตกรรมอยู่ เนื้อหาสยดสยองจนคีร่าต้องยกมือขึ้นปิดตาด้วยความหวาดกลัว หยดเลือดที่ไหลออกมาจากร่างกายของหญิงสาวในหนังทำคีร่าขนลุกขนพองกันเลยทีเดียว
“น่ากลัว” พึมพำเสียงแผ่วไม่อยากให้เสียงดังเล็ดลอดออกมาให้แสนสิงหาได้ยิน สอดส่องสายตาผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วเพื่อดูว่าฉากอันน่าหวาดกลัวผ่านไปหรือยัง
“กลัวหรือไง” เห็นท่าทางของคีร่าก็อดไม่ได้ที่จะเค้นหัวเราะออกมา กลัวจนหน้าซีดแต่ก็ยอมนั่งดูเป็นเพื่อนเขา
”คุณแสนไม่กล
