“หน้าบานมาเลยนะคะหญิง“ เสียงแซวทีเล่นทีจริงดังขึ้นทันทีที่คีร่าเดินฉีกยิ้มเข้ามาหา “อารมณ์ดีอะไรมา” ฟ้าหรี่ตาลงจับผิดเพื่อนสาวอย่างคีร่าที่วันนี้ดูอารมณ์ดีผิดหูผิดตาราวกับถูกหวยมายังไงอย่างนั้น
“คนมีความสุขก็ต้องยิ้มไหม หรือจะให้ฉันทำหน้าอมทุกข์กัน” คีร่าไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระก่อนหย่อนก้นลงนั่งข้าง ๆ ฟ้า มีเวลาเม้ามอยประมาณครึ่งชั่วโมงก่อนเชฟจะเริ่มทำการสอน “ข้าวปั้นยังไม่มาเหรอ”
“วันนี้รายนั้นลา” ฟ้าตอบพลางขยับหน้าเข้ามาหาคีร่า กระซิบประโยคบางอย่างให้ได้ยินกันแค่สองคน ”กับผู้ปกครองของแกเป็นยังไงบ้าง ถึงไหนแล้ว ได้อ่อยเขาตามที่ฉันบอกไหม“
ใบหน้าสวยของคีร่าขึ้นสีแดงระเรื่อเมื่อพูดถึงเรื่องของแสนสิงหา วิธีที่ฟ้าบอกให้คีร่าอ่อยแสนสิงหาเยอะ ๆ เธอยังไม่ทันใช้เลยด้วยซ้ำ ก็โดนเขาจับจูบจนปากบวมเจ่อทุกวัน
”แต่แกหน้าบานขนาดนี้ ไม่ได้จิ้มกันไปแล้วหรือไง“ กระเซ้าเย้าแหย่แบบยิ้ม ๆ
”ยังซะหน่อย“ ไ
