Zierra's P O V
Halos mapuno na ng usok ang buong kwarto. Wala naring epekto ang pagtakip ko ng tela sa aking bibig.
Hindi ko na makita sina kiel at stef, basta ang alam ko lang ay pinigilan ito ni kiel na maataki ako.
Agad na nagdilim ang paningin ko, dahil narin siguro ito sa usok na nalanghap ko.
Bago paman ako nahimatay ay nakaramdam ako ng mga kamay na humatak sa'kin.
- - -
Agad kong minulat ang mga mata ko nang maramdaman ang lamig ng hangin na dumapo sa aking balat.
"Kiel?" mahinang tugon ko. Medyo blurd ang paningin ko kaya hindi ko masyadong mamataan ang taong nasa harap ko ngayon. Pero isa lang ang lumutang sa mga mata ko ngayon, ang kulay bughaw niyang buhok at hindi ako magkakamaling kilalanin kung sino man siya.
"Kiel. Ligtas na tayo." masiglang wika ko.
Dahan dahan
