“อะไรติดคอเหรอจ๊ะเพื่อนสาว” ภูษิตาแกล้งถาม
“ความอิจฉาล่ะมั้งจ๊ะ อิจฉาคนมีความรักน่ะ เฮ้อ...เมื่อไหร่นะเนตรจะได้มีแฟนเป็นหมอกับเค้าบ้าง” มณีเนตรเอ่ยเย้าขณะใช้ผ้าเช็ดผมที่ยังเปียกชื้นเพราะยังไม่ได้ไปเป่าให้แห้ง
“งั้นก็ไปโรงพยาบาลบ่อยๆ สิจะได้เจอหมอไง”
“ไม่ได้ป่วยจะไปโรงพยาบาลทำไมบ่อยๆ กันล่ะ อีกอย่างนะที่เคยไปแล้วเจอมาเนี่ย ก็เห็นจะมีแต่หมอแก่พุงพลุ้ยเป็นเสี่ยโรงนวดกันทั้งนั้นเลย งานดีพรีเมียมแบบแฟนของพู่เนี่ยเค้าเรียกแรร์ไอเทมเป็นของหายากมากจ้ะ”
“งั้นก็จีบพี่หมอเลยมั้ย เดี๋ยวยกให้เลย”
“บ้าน่า งานดีแบบนี้มายกให้กันง่ายๆ ได้ยังไง อีกอย่างเนตรก็ไม่คิดแย่งแฟนเพื่อนหรอกจ้ะ คนนี้น่ะคู่ควรกับพู่ที่สุดแล้ว”
“จ้าๆ เชียร์ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้เลยนะ แล้วนี่อาบน้ำเสร็จแล้วใช่มั้ย พู่จะได้ไปอาบบ้าง”
“เสร็จแล้ว เหลือแต่เป่าผมนี่แหละ พู่ไปอาบเลยจะได้นอนกัน”
“โอเคจ้ะ”
แล้วภูษิตาก็ปิดไอแพดของตัวเองก
