“คุณเอาเวลาที่ไหนไปซื้อชุดทำงาน” ใจจริงอยากถามว่าใครซื้อมาให้เขา เพราะมันเป็นชุดผู้หญิงที่ค่อนข้างสวย ดูไม่เหมือนที่ผู้ชายจะเลือกซื้อเป็น
“ใส่ๆ ไปเถอะ มีให้ใส่ก็ใส่ไป” เสียงพูดขอไปทีเมื่อตนเองอาบน้ำเสร็จและกำลังเดินมาใส่เสื้อผ้า
“ค่ะ” น้ำฝนขานรับเสียงเบา และใส่เสื้อผ้าไปอย่างเงียบๆ
“อยากแต่งหน้าก็แต่ง” เวกัสพูดเสียงนิ่งและเปิดลิ้นชักที่มีเครื่องสำอางหลายชิ้นที่ยังไม่แกะออกจากกล่อง
“.....”
ใจอยากถามว่าเครื่องสำอางของใคร แต่ก็เก็บเงียบเอาไว้
“เครื่องสำอางของเธอนั่นแหละ คงไม่ได้หมดอายุหรอกมั้ง ฉันลืมทิ้งไปเมื่อหลายปีก่อน” ชายหนุ่มพูดอย่างห่างเหิน และใส่เสื้อผ้าของตัวเองต่อโดยไม่พูดอะไรอีก
เมื่อเธอมาพินิจดูก็เป็นเครื่องสำอางของเธอจริงๆ จึงเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย แต่ดูแล้วมันน่าจะใช้ไม่ได้แล้ว เพราะหมดอายุไปตั้งแต่สองปีก่อนเห็นจะได้
“ฝนไม่แต่งหน้าก็ได้ค่ะ เครื่องสำอางหมดอายุหมดแล้ว” เธอพูด
