หลังจากแยกทางกับหมวยลี่ที่คาเฟ่ เพราะเพื่อนสาวมีธุระต้องรีบไปต่อ ไอลีนที่ยังไม่อยากกลับบ้าน เลยขับรถมาที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อหาอะไรกินและเดินเล่นฆ่าเวลา
บรรยากาศภายในห้างคึกคักเต็มไปด้วยผู้คน เสียงเพลงและเสียงพูดคุยสร้างความรู้สึกครึกครื้น
ระหว่างที่กำลังเลือกซื้อของ อยู่ดีๆเธอก็ได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมคายดูดีสะดุดตา เขาเดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นและเป็นมิตร
“ไอลีน” เสียงทุ้มต่ำแต่ฟังดูอบอุ่น
ไอลีนเงยหน้าขึ้นมอง ใบหน้าที่คุ้นเคยแต่ไม่แน่ใจว่าเคยเจอที่ไหนมาก่อน ทำให้เธออึ้งไปชั่วขณะ ก่อนที่จะได้สติและตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มบางๆ
คนตัวเล็กที่ครุ่นคิดอยู่เพียงชั่วครู่ ก็จำไดแล้ว ใบหน้าคมคาย ดวงตาที่ทรงเสน่ห์และรอยยิ้มที่อบอุ่น เขาคือเดย์ตัน พระรองสุดหล่อจากนิยายเรื่องล่าสุดที่เธอเขียน
‘เดย์ตัน ดีกรีทนายความฝีมือฉกาจ ที่ไม่เคยว่าความแพ้เลยสักครั้ง’
“หวัดด
