Chapter 14 | ขอบคุณครับคุณลุง

1394 Words

หลังจากที่ชายหนุ่มขับรถเข้ามาจอดภายในบริเวณลานจอดรถกว้างของห้างสรรพสินค้าแล้ว เขาก็รีบเดินลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่ง พร้อมกับอุ้มน่านฟ้าที่นั่งอยู่บนตักของเธอขึ้นไปอุ้มแทน "เดี๋ยวฉันอุ้มเองก็ได้" "ฉันจะอุ้มเอง" เขาไม่สนใจสิ่งที่เธอพูดเลย แต่กลับเดินนำออกไป โดยเธอเห็นแบบนั้นก็รีบลงจากรถแล้ววิ่งตามเขาไป "แล้วนั่นนายจะไปไหนอีก ศูนย์อาหารมันอยู่ฝั่งโน้น" "ฉันไม่กินอาหารที่ศูนย์อาหาร ไปร้านเลยดีกว่า" "แต่ราคามันแพงกว่ากันเยอะ ถึงอร่อยไม่เท่าแต่มันก็อร่อยอยู่ฉันเคยกินประจำ" "ไปที่ร้านดีกว่า ไม่ต้องคิดมากเรื่องราคาหรอกน่า ฉันไม่ให้เธอจ่ายหรอก" ชายหนุ่มตอบ แล้วเดินแยกเข้าไปในร้านก๋วยเตี๋ยวเรือชื่อดัง ซึ่งพอเข้ามานั่งแล้ว เขาก็วางลูกชายของเธอลงบนเก้าอี้สำหรับเด็กส่วนตัวเองก็นั่งลงด้านข้าง เธอเห็นแบบนั้นจึงขยับมานั่งฝั่งตรงข้าม เพราะด้านข้างของลูกเธอมันไม่มีที่ว่างแล้ว "ก๋วยเตี๋ย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD