Chapter 22
รอยร้าว
@คอนโดธันวา
ตุ้บ!
"โอ๊ย! หนูไปทำอะไรให้ป๋าโกรธนักหนา ทำไมป๋าต้องทำรุนแรงกับหนูด้วย" วีญ่ารีบหยัดตัวขึ้นและถอยขยับไปนั่งชิดหัวเตียงด้วยความตื่นกลัว เมื่อธันวาอุ้มเธอพาดบ่าขึ้นมาบนห้องและจับตัวเธอทุ่มลงไปบนที่นอนอย่างแรง ซึ่งในสายตาของวีญ่าตอนนี้ธันวาไม่ใช่ผู้ชายแสนดีคนที่เธอเคยรู้จัก เพราะตอนนี้เขาเหมือนซาตานที่มีแต่ความดุร้าย ที่เธอไม่อยากอยู่ใกล้เขาอีกต่อไป
"เจ็บเหรอ? เธอเจ็บมากเท่าฉัน ที่เจ็บเพราะเธออยู่ตอนนี้หรือเปล่าล่ะ" ธันวาถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดและยกมือขึ้นขยี้ผมตัวเองอย่างแรง ขาแกร่งเดินวนไปเดินมาบริเวณปลายเตียง โดยที่สายตาคมดุจเหยี่ยวมองไปที่หญิงสาวโดยไม่ละสายตา
"หนูไปทำอะไรให้ป๋าต้องเจ็บปวดใจนักหนาเล่า หนูไม่เคยทำอะไรให้ป๋าไม่พอใจเลยนะ" ถึงแม้ว่าธันวาจะเอ่ยเรียกวีญ่าด้วยสรรพนามที่เปลี่ยนไป แต่วีญ่าก็ยังคงเอื้อนเอ่ยเรียกเขาเช่นเดิม
"หึ มันต้องมีหลั
