ตอนที่ 23 “แค่ฝากรอย”

1469 Words

“อะไรกันไม่ทันไรท่านก็บังคับข้าแล้วเช่นนั้นข้าไม่….” เขาใช้มือสองข้างบีบหน้านางแล้วดึงเข้ามาใกล้ ๆ เยว่เฟยที่ตั้งท่าจะเถียงเริ่มดิ้นทันทีเขาจึงเริ่มขำกับความน่ารักนี้ “ไม่มีทางว่านเยว่เฟย คำตอบเดียวที่ข้าต้องการคือ…ตกลง” เมื่อพูดเสร็จจื่อหรงก็ค่อย ๆ ลูบริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากของนางเบา ๆ เพื่อเป็นการเชื้อเชิญ เยว่เฟยที่ถูกรุกเร้าเช่นนั้นก็เริ่มขยับปากรับสัมผัสจนค่อย ๆ รุนแรงขึ้นและจื่อหรงดึงนางมานั่งที่ตัก “ว่าอย่างไร คำตอบรับการหมั้นหมายของเจ้าพร้อมจะให้เมื่อใดข้าก็จะรอ แต่ตอนนี้ห้ามปฏิเสธ” “เผด็จการ” เยว่เฟยจัดการคนเผด็จการโดยการจับใบหน้าเขาเอาไว้และก้มลงจูบเขาแทน คนที่ถูกทำโทษกลับยิ้มด้วยความพอใจเมื่อนางลงโทษด้วยจุมพิตแสนหวานอีกครั้ง “ข้าต้องกลับก่อน ป่านนี้เสด็จพ่อคงอยากไถ่ถามอาการของเจ้าแล้ว อีกสามวันข้าจะรับเจ้าเข้าวัง” “เพคะ” “ไม่ต้องไปส่งข้า เจ้าพักผ่อนเถอะทางที่ดีไม่ต้องออ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD