จวนสกุลเฉิน
เฉินจวินเซียวเดินเข้ามาในจวนช่วงบ่าย เขาเห็นว่าทั้งจวนกำลังวุ่นวายในการจัดเตรียมเสบียงอาหารและของจำนวนมากสำหรับกองทัพที่จะเดินทางออกจากชิงโจวในเช้าวันรุ่งขึ้น
“ลี่หลินอยู่ที่ใด”
“เรียนท่านแม่ทัพ คุณหนูจัดของอยู่ด้านหลังกับแม่นมถงเจ้าค่ะ”
“อืม ขอบใจ”
จวินเซียวเดินไปตามที่สาวใช้ในจวนบอก เมื่อเดินมาด้านหลังก็เห็นเจียงลี่หลินที่กำลังมัดห่อของบางอย่างซึ่งน่าจะเป็นอาหารตากแห้งสำหรับกองทัพ เมื่อนางหันไปมองด้านหลังจึงได้สั่งการเพิ่ม
“มัดให้แน่น ๆ กว่านี้ เจ้าเห็นหรือไม่ว่ามันจะหล่น…. อันนี้แยกออกมาก่อนมันยังไม่แห้งดีนักเอาไปตากอีกรอบ หากเอาไปห่อรวมกันจะทำให้เนื้อชิ้นอื่นเสีย”
“เจ้าค่ะคุณหนู”
“ลี่หลิน…”
ลี่หลินหันมาเห็นเขาแล้วแต่นางยังไม่ได้พูดอะไรแต่กลับหันไปสั่งงานบ่าวไพร่ต่อ
“เอาข้าวสารไปรวมไว้ทางนั้น อาหลัน!!”
“เจ้าค่ะคุณหนู”
“ยาที่ข้าให้เจ้าเตรียมเล่า”
“ตายจริงคุณหนู ข
