ลี่หลินไม่ตอบเขาแต่เบียดกายเข้าหาแทนพร้อมกับก้มลงกัดไปที่หน้าอกแน่นตรงหน้า เสียงครางแหบต่ำทำให้นางรู้สึกพอใจยิ่งนัก เมื่อเงยหน้าขึ้นมามองผลงานตัวเอง รอยกัดที่เป็นวงรอบนั้นชัดกว่ารอยที่แขนของเขา
“เจ้าต้องการฝากรักงั้นหรือฮูหยินที่รัก”
“ข้า…”
“เช่นนั้นข้าจะสอนว่าเขาทำกันเช่นไร แต่เจ้าต้องจ่ายค่าสอนมาเสียก่อน”
“อ๊าา!! ท่านพี่”
ความแน่นจุกเข้าแทรกซึมนางทันทีโดยที่ไม่ทันตั้งตัวเมื่อแม่ทัพหนุ่มเริ่มบทรักที่เร่าร้อนและกระแทกถี่จนนางเริ่มหายใจติดขัด มือหนายังคงบีบเคล้นหน้าอกอวบมิให้มันกระเพื่อมไม่นานลี่หลินก็ล่องลอยไปก่อนเพราะความเสียวซ่านที่เขามอบให้
“ลี่หลิน ข้ารักเจ้า….”
นางหันมาจูบเขาและขยับเบียดกายให้เขาอีกครั้ง โดยที่ไม่ต้องบอกกล่าวเขาเองก็รอจังหวะนี้อยู่เมื่อนางเปิดโอกาส บั้นท้ายงามถูกยกสูงและจวินเซียวไม่พลาดที่จะลิ้มลองรสรักที่พึ่งผ่านศึกไปอีกครั้ง
“อ๊าา!! อย่า…”
ลิ้นหนาฉกเข้าไปดู
