เช้าของวันถัดมา
ทั้งสามตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตัวเองตามปกติ จากนั้นก็เตรียมตัวไปเรียนพร้อมกัน
เรื่องเมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝัน เพราะเขายังคงทิ้งร่องรอยความเจ็บแสบเอาไว้อยู่ และทั้งสองก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงพูดคุยกันตามปกติ ราวกับว่าเหตุการณ์เมื่อคืนมันไม่ได้เกิดขึ้นจริง
"ไอ้คลินต์คอมึง เป็นอะไรวะ ทำไมเหมือนเป็นรอยโดนข่วน"
"อ๋อ...มันคัน สงสัยเกาแรงไปหน่อย ก็ว่าอยู่ทำไมแสบๆ" คลินต์ตอบเพื่อนสนิทไป พลางเอามือลูบต้นคอของตนเองไปมา เขาแค่รู้สึกแสบๆ แต่ไม่ทันได้มอง เพิ่งรู้เหมือนกันตอนที่เพื่อนสนิททักเนี่ยแหละ
"ไม่ใช่ว่า แอบไปหลีสาวที่ไหนมาหรือไงวะ" เตชินทร์เอ่ยแซวตามประสาเพื่อนสนิท เพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าคลินต์เป็นคนยังไง และเด็กในสังกัดก็ใช่ย่อยเลย
"เมื่อคืนกูเมา แดกจนยับแล้วก็กลับ ไม่ได้ไปเอาใคร" คลินต์พูดเสียงเรียบนิ่ง เพราะมันก็เรื่องจริงที่เขาไม่ได้ไปมีอะไรกับใคร แต่
