กึ่ก~
"มึงทำอะไรลูกพีชว่ะ!" ฮีลรีบปรี่เข้ามารั้งข้อมือร่างอรชรไว้ ไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนรักถึงต้องรุนแรงกับผู้หญิงไร้ฟนทางสู้ แถมยังมีบอดี้การ์ดคุมรอบพื้นที่อีก
ร่างอรชรในชุดนักศึกษาตัวเล็กนิดเดียว น่าทะนุถนอมมากกว่าจะทำให้เธอบอบช้ำ แถมตอนนี้ใบหน้าสวยก็เง้างอนดูออกว่าอยากจะหนีไปให้พ้นๆ เขา
"อย่าบอกนะว่าเป็นมึงที่นัดยัยนี่ไว้!" น้ำเสียงเข้มบ่งบอกอารมณ์เกรี้ยวกราดอย่างมาก ที่ดันมาเจอเพื่อนสนิทแอบนัดพบยัยเด็กอวดเก่ง
เขารีบคว้าเอาร่างอรชรมาเข้าในแผงอกกว้าง บีบข้อมือเล็กแน่นให้อีกฝ่ายได้รับโทษของความเจ็บปวด ที่ริอาจแอบไปยุ่งกับคนสนิทของเขา
"ทำไมว่ะ ต่อให้กูจะนัดลูกพีชไปไหนมันก็ไม่ผิดป่ะว่ะ มึงจะตกใจอะไรก่อน!"
"ปล่อยได้แล้วหนูเจ็บนะคุณ!" เสียงใสเอ่ย พยามจะสะบัดมือหนาทิ้งเขาก็ไม่ยอมปล่อย เหมือนกับเป็นคนคลั่งในอารมณ์โกรธยังไงอย่างนั้น
"เธอเป็นคนของฉันไม่ใช่ของมัน! ไม่มีสิทธิ์จะไปกับใครห
