บ่ายวันนั้นอากาศร้อนระอุทำให้เม็ดเหงื่อผุดเต็มไรผมของหญิงสาว ญาดาเดินมาหยุดที่หน้าอาคารคาสิโนขนาดใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยบอดี้การ์ดในชุดสูทดำคอยตรวจตราเข้าออก “คุณเหมันต์อยู่ไหมคะ?” บอดี้การ์ดชุดดำที่ยืนเฝ้าหน้าประตูจำได้ว่าเธอเป็นคนของคุณเหมันต์ “ตอนนี้กำลังคุยกับลูกค้าอยู่ด้านใน...” “งั้นฉันขอยืนรอแถวนี้ก่อนนะคะ” เธอไม่ต้องการรบกวนหากเพียงจะได้คุยกับเขาแค่สักสิบนาทีเรื่องของพ่อก็ยังดี ระหว่างที่หญิงสาวยืนรออยู่นั้น รถยนต์หรูคันหนึ่งเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าทางเข้าพร้อมกับชายในชุดสูทแบรนด์เนมสองคนก้าวลงจากรถ ทั้งคู่ดูเป็นนักธุรกิจใหญ่ ใบหน้าฉาบด้วยรอยยิ้มพึงใจเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นญาดา “โห...คนท้องเหรอวะ สวยฉิบหายเลยว่ะ” หนึ่งในนั้นพูดเสียงเบา แต่ก็พอทำให้ให้ญาดาได้ยิน เธอขยับถอยหลังเล็กน้อย ไม่สบตาแต่ยังคงนิ่งเฉยอย่างใจเย็น “น้อง...มากับพวกพี่ดีกว่ารับรองสบายไม่ต้องทำงานให้มันเหนื่อย” “ขอโ