Nang umalis na ang crew na naghatid sa order namin, ay nagsalita muli ako.
“Pero wala naman akong naiambag sa ’yo no’n. At saka, kahit sino kaya ’yung gawin. Kahit sino marunong namang mag-cheer up,”
“Siguro nga. Pero may nag-dare ba na kausapin ako? Na i-cheer up ako? Wala. Ikaw ’yung nandy’an para sa ’kin. Huling-huli na no’ng dumating si Jake sa buhay ko. Well, kayo . . . kayo lang ang nandy’an in times na pakiramdam ko wala akong worth. Kapag down na down ako lalo na in my family problems, ’yung mukha niyo kaagad ang naiisip ko. Worse thing, ’yung mukha mo sa utak ko naka-derp.” Sinapak ko naman siya at umaray ito. Natawa ako, and at the same time, naiyak na naman.
“Di ka parin nagbabago. Iyakin ka parin,” ani niya at nagsimula nang kumain. Kumain narin ako, and somehow, I feel real
