หลายวันต่อมา
“ฉันถามจริง ๆ นะ ทำไมนายถึงเอาแต่เทียวไปเทียวมาห้องฉันอยู่ได้”
“เบื่อ ไม่มีไรทำ”
“แล้วห้องฉันมีอะไรให้นายทำไม่ทราบ ถ้าชอบห้องฉันมาก เอาไปไหม…ฉันปล่อยสัญญาเช่าต่อให้ ฉันจะย้ายออกไปเอง”
“จะบ่นทำไมนักหนาวะเพลง แค่มานอน ไม่ได้ทำไรให้เดือดร้อนสักหน่อย”
เพลงขวัญมองหน้าชายที่นอนเลื่อนแป้นพิมพ์แมคบุ๊คอยู่บนเตียงนอนของเธอด้วยท่าทางสบายใจ เพราะหลังจากเมื่อไม่กี่วันก่อนที่เขารู้ว่าเธอพักอยู่ที่ไหน หลังจากนั้นโซ่ก็ตีมึนมาหาเธอทุกวันแถมเท่านั้นยังไม่พอเพราะเขายังมานอนค้างคืนที่ห้องเธออีกด้วย
“ตอบได้หน้าตายจริง ๆ” ใบหน้าสวยถอนหายใจออกมาหนัก ๆ อย่างทำอะไรไม่ได้ก่อนสาวเท้าเดินไปนั่งทำการบ้านที่โต๊ะทำงานของตัวเอง โซ่ก็มองแผ่นหลังเล็กของเพลงขวัญไปด้วยสีหน้าพึงพอใจเมื่อเห็นว่าเพลงขวัญทำอะไรไม่ได้นอกจากบ่น ๆ เขาเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
“เออ ว่าแต่วันนี้เธอไปทำงานไหม”
“วันนี้ฉันหยุด”
“หยุดทุ
