“ หนูหายโกรธเฮียแล้วใช่ไหมครับ ”
เมื่อเห็นว่าน้องไม่ได้แสดงสีหน้าโกรธหรือโมโห ประธานหนุ่มที่ยอมสารภาพผิดและ รับผิดชอบทุกการกระทำของตัวเองแล้วเขาเอ่ยถามเมียตัวเล็กของเขา
“ หายโกรธแค่ครึ่งเดียวค่ะอีกครึ่ง หนึ่งหนูยังไม่หาย ” เธอยอมกลับมาแทนตัวเองว่าหนูอีกครั้ง แต่คำพูดที่ออกมาจากปากของคนตัวเล็กก็ทำให้ประธานหนุ่มเริ่มยิ้มออกมาได้ทันที และมาร์คเกอร์ก็คิดอะไรขึ้นมาได้และหวังว่าเขาจะทำให้น้องหายโกรธได้เต็มร้อยหากน้องได้เห็นสิ่งที่เขาตั้งใจทำเธอ
“ เฮียมีอะไรอยากให้ครับ ” เมื่อนึกขึ้นมาได้แล้วประธานหนุ่มก็พูดกับน้องที่ยังนั่งอยู่บนโซฟาภายในห้องโถงของเพนท์เฮาส์
“ ค่ะ ” เธอก็ไม่รู้หรอกว่าอีกคนหนึ่งนั้นมีอะไรอยากจะให้เธอ พอเธอตอบอีกคนออกไปเขาก็เดินกลับเข้าไปภายในห้องนอนอีกครั้งเพียงไม่นานเฮียมาร์คก็ถือ iPad และซองอะไรสักอย่างเดินออกมาเธอเห็นมันเป็นเพียงซองสีน้ำตาลบางๆเท่านั้น
“ อะไรคะ ” เธอเห็น
