คุณแม่จะไปไหนอีกไหมคะ
“คุณชา!” แม่บ้านวัยกลางคนที่อายุมากขึ้นจนผมมีสีดอกเลาแซมขึ้นมานิด ๆ รีบยกมือตะครุบปากตัวเองเอาไว้เมื่อเผลอส่งเสียงดัง เพราะตกใจที่เปิดประตูเข้ามาแล้วเจอคนที่ไม่คาดคิดว่าจะเจอ ก่อนหน้านี้วินทร์โทร. ไปบอกแค่ว่าให้หล่อนเก็บเสื้อผ้ามาให้ เพราะหนูณิตกบันไดที่โรงเรียนและตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล หากไม่ได้บอกว่ามีใครอยู่ด้วยบ้าง
หล่อนรีบวางข้าวของที่หอบหิ้วมาอย่างพะรุงพะรังลงบนพื้น แล้วรีบเดินปรี่เข้าไปกอดอดีตเจ้านายสาวที่เพิ่งยกมือไหว้ตน
“คุณชาจริง ๆ ด้วย หายไปซะนานเลย ไปอยู่ไหนมาคะ”
“ชาไปทำงานประเทศฝรั่งเศสมาค่ะ” หญิงสาวตอบพร้อมผละออกมายิ้มให้ ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้ง และดีใจที่ดวงใจยังทำงานกับวินทร์อยู่เช่นเดิม
“คุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ออกไปคุยโทรศัพท์แป๊บ” ชายเพียงคนเดียวในห้องเอ่ยพร้อมชูหน้าจอสมาร์ตโฟนที่ปรากฏชื่อเลขาให้หญิงสาวดู ก่อนจะเดินออกไปนอกระเบียง เปิด
