พบกันอีกครั้ง
‘อยากมาเป็นแม่ให้น้องปลื้มไหม’
ใบหน้าสวยที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบาฉายแววความตกใจขึ้นมานิดหนึ่งตอนได้ยินคำถามนั้น ทว่าวินาทีต่อมาเธอก็คลี่ยิ้มออกมา แล้วตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
‘ชาเต็มใจเป็นแม่ให้น้องปลื้มนะคะ แต่ขอเป็นแม่ทูนหัว เฝ้ามองแกเติบโตอยู่ห่าง ๆ แบบนี้ดีกว่าค่ะ’ เธอเอ็นดูเด็กชาย และไม่ได้รังเกียจพ่อของเด็กชาย ทว่าเธอก็รู้ว่าเขาไม่ได้รู้สึกกับเธออย่างนั้น แล้วเธอเองก็ไม่เคยคิดกับเขามากกว่าเจ้านายคนหนึ่ง ที่เขาถามเธอแบบนี้ก็เพราะว่าเขาเป็นพ่อที่ดี ไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาดความอบอุ่นจากผู้เป็นแม่
และเธอก็มีความรู้สึกว่า ในใจลึก ๆ ของเขาก็ยังรอใครสักคนอยู่
“ไปสิคะ ชาก็คิดถึงเจ้าแสบเหมือนกัน ไม่ได้เจอกันเดือนกว่า ๆ ได้แล้วมั้ง” เมื่อพูดถึงลูกชายของเจ้านาย ณิชาก็อดคิดถึงเด็กชายไม่ได้เช่นกัน เธอช่วยเจ้านายเลี้ยงเด็กชายมาตั้งแต่แกอายุได้หนึ่งขวบ จนปัจจุบันน้องปลื้มอ
