“ภรรยาของผมเป็นยังไงบ้างครับ” ปองภพเอ่ยถามด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว ส่วนผู้ใหญ่ที่ตามมาทั้งสามคนได้แต่มองไปที่ปองภพด้วยความสงสาร ไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น ตอนนี้ทุกคนกำลังรอฟังการอย่างใจจดใจจ่อ
“ตอนนี้คุณนิชาภัทรปลอดภัยแล้วนะครับ ส่วนเรื่องอาการอื่นๆ คงต้องรอให้แพทย์แจ้งนะครับ” เจ้าหน้าที่ห้องฉุกเฉินเอ่ยออกมาก่อนที่จะโค้งๆ น้อยให้กับทุกคน เขาตอบอะไรที่มันมากกว่านั้นไม่ได้หรอก นั่นเพราะว่าอาการของหญิงสาวมันมีรายละเอียดมากกว่านั้น
“ขอบคุณครับ” ปองภพเอ่ยออกไปอย่างโล่งใจ ไม่ว่าอาการของเธอจะเป็นยังไง เขาก็ไม่มีทางหวาดหวั่นเลยแม้แต่น้อย นั่นก็เพราะว่าเขารักเธอมาก โดยไม่สนใจรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ
“เอ่อเดี๋ยวก่อนครับ ผมขอเข้าไปเยี่ยมภรรยาของผมหน่อยได้มั้ยครับ” ปองภพเอ่ยออกมาด้วยความหวัง เขาหวังว่าเขาจะได้เห็นหน้าเธอ เผื่อว่าเธอฟื้นขึ้นมาแล้วไม่เจอใครเลยเธอจะรู้สึกน้อยใจ แต่เขาลืมไปเลยว่าก่อนที่จะเก
